Bilinmeyen: Bunu neden yapıyorsun?
Luna: Neyi neden yapıyorum?
Luna: Hem hey, sen de kimsin?
Bilinmeyen: Beni boşver sen şimdi...
Bilinmeyen: Sen bana kısaca Y diyebilirsin.
Bilinmeyen: Ama şimdi bana neden böyle olduğunu söyle.
Luna: Ne yapıyorum? İnan bana anlamıyorum şuan.
Bilinmeyen: Kendine, kendin olma şansı tanımıyorsun Luna.
Bilinmeyen: Luna gibi davranmıyorsun.
Bilinmeyen: Umursamazmış gibi gösteriyorsun kendini herkese. Duyguların yokmuş gibi ve hiçbir şey seni etkilemezmiş gibi.
Bilinmeyen: Tek amacın yalnızca gülmek eğlenmekmiş gibi.
Bilinmeyen: Saçma sapan espiriler yapıyorsun, cıvıl cıvıl hareketler...
Bilinmeyen: Çevrendeki kişilerin yüzünde gülümseme olmaya çalışıyorsun.
Bilinmeyen: Peki ya ne zaman kendi yüzündeki sahte gülümsemeyi içten bir hale getirebileceksin?
Luna: Ben önemli değilim.
Luna: Ve çevremdeki bir kişinin dahi gülmesine neden olabilmek beni mutlu eder.
Luna: Davranışlarımda rahatsız edici herhangi bir unsur göremiyorum...
Bilinmeyen: Sen önemlisin.
Bilinmeyen: Sana kendini önemsiz hissettiren canlıların kendilerine insan demesini sikeyim.
Bilinmeyen: Ve senin yüzündeki gülümseme nedeni olabilmek de beni mutlu eder.
Bilinmeyen: Mutlu edeceğim seni.
Bilinmeyen: Bu beni mutlu eder.
Bilinmeyen: Sevdiğim kızın mutluluğu beni mutlu eder.
