SİL BAŞTAN (deföm)

4. Bölüm: sevgili

Hatırlatma:

"A a defne hatırlamadın mı beni? İz ben."

Keyifli okumalar....

Ömer 'den:

Defne tam bir şey diyecekti ki ona izin vermeden ben başladım

"Iıı iz sen gelsene benimle acil bişey söylemem lazım."

Iz'i tuttuğum gibi dışarı çıkardım. İz bana soran gözlerle bakıyordu. Bende açıklamasını yaptım.

"İz defne bi kaza geçirdi kaza sonrasında da hafızasını kaybetti tamam mı? Şimdi içeri girdiğinde sanki onu eski bi arkadaşına benzetmiş gibi davran."

"Iyi de niye öyle davraniyim ki? Yani söylesek eskiden tanışıyoduk felan desek olmaz mı?"

"Olmaz."

"Niye?"

Düşün ömer düşün. Ne diycem ben? Yani sonuçta beni yeniden sevmesi için onunla yeni tanışmış gibi yapıyorum diyemem demi.

"Iıı şey doktor, doktor dedi. Evet doktor dedi."

"Peki madem."

Kafamla onaylanıp içeri geçmesini işaret ettim. O da anlamış olacak ki hemen içeri girdi. Ikimiz de yerlerimize geçtiğimiz de kaş göz işareti yapıp konuşmasını söyledim.

"Iı defne pardon ya az önce öyle saçma saçma konuştum. Ben seni başka bi arkadaşıma benzettim. Adınız da aynı olunca işte.."

"Yok yok hiç önemli degil. Siz ömerle tanışıyorsunuz galiba."

"Evet tanışıyoruz. Kendisi benim eski sevg-"

"Eski arkadaşım! Demi iz?!"

"Evet, evet"

"Ne güzel"

Ortamın gerilediğini hisstetim bi an. Neyseki tek hisseden ben degildim. Sinan da bunu anlamış olacak ki hemen konuyu dağıtmaya çalıştı.

"Ee gençler dedikodu yapmaya mı geldik ya. Biraz iş konuşalım demi yani sonuçta bu bi iş toplantısı. Gerçi iş toplantısında izin ne işi var acaba ama?"

Sinan son cümlesini sessiz söylemişti ama ben duymuştum. Ben bıyık altından gülerken. Onlar çoktan toplantıya başlamışlardı. İz buradaydı çünkü gelicem diye tutturdu. Dikkatimi toplantıya vermeye çalıştım. Ama karşımdaki kızıl buna izin vermiyordu.

"Kızıl sen ne düşünüyorsun bu konuda?"

Hic bir konusmayi duymamama rağmen kızıl kelimesini duymuştum.
Bi dakika kızıl mı? Ne yani utku ona kızıl diye mi hitap ediyordu? Sinir kat sayımın arttığını hissediyordum.

"Ne konuda?"

Anlaşılan defnede dinlememişti. Bu düşünce beni güldürürken utku söze başladı.

"Kızıl sen iyi misin? Eskiden bu kadar degildin noldu sana ya? Diyoruz ki koleksiyonu berebar hazırlayın yani ayrı ayrı olmasın. "

"Olur olur tabi. Yani niye olmasın demi? İş sonuçta. Ömer sen ne diyorsun?"

"Hı? Iı tabi olur. Olur yani. Olsun."

"Abi siz iyi misiniz? Maşallah ikiniz de kafa bi milyon."

Defne nin al al olmus yanaklarını görebiliyordum. Utanmıştı sinan in söylediği şeyler yüzünden. 'Ah defnem benim şimdi gelsem yanına o kızaran yanaklarının üstüne birer buse kondursam... Bununda zamanı gelicek ömer sabret.'