SİL BAŞTAN (deföm)

3. bölüm: kız!!!

Hatirlatma:

....... Ya bişey soracağım. Sen italya ya niye gitmiştin?"

Keyifli okumalar..

Ömerin anlatımından:

Ee ne diyecektim şimdi ben?... Derin bir nefes alıp söze başladım.

"Aşık olduğum kadın bana yalan soyledi. Hatta sadece o da değil bütün ailem dediğim insanlar... Oynadılar benimle sırf para için. Biri hariç! O sadece abisini ölümden kurtarmak istemiş. O yüzden de yengemin para teklifini kabul etmiş ve benimle bi oyun oynamış. Ama oyun yengemin istediği gibi olmadı. Biz birbirimize aşık olduk. Evlenicektik! Nikah masasına giderken her şeyi anlattı bana. Sonra bende italya ya kaçtım."

"Kaçtın?"

"Evet kaçtım. Gerçeklerden, acılardan, anılardan. Bi nevi ondan kaçtım."

"Unutabildin mi bari? Anıları, acıları, gerçekleri!"

"Hayır!"

"Peki niye döndün? Yani orda onsuz ne biliyim orda sanki iyiymişsin gibi geldi."

"Sinan geldi yanıma. Ortağım, arkadaşım, kardeşim. Aklımı başıma getirdi. O zaman anladım. Boşa zaman kaybediyoduk. Sonuçta o bu kirli oyunun içindeki en temiz şeydi. Hatta tek temiz şeydi.. Masumdu bi kere, gerçekti de."

"Şimdi noldu peki bulabildin mi onu?"

"Hayır. Daha güzelini buldum."

Bunu onun gözlerinin içine bakarak söylemiştim. Anlamıştı kimi kast ettiğimi. Çorbalarımız bittiğinde defne diğer yemekleri servis etmek için kalktı. Önce etleri servis etmişti diğer tencerenin içinde ne olduğunu merak ediyordum. Tencereyi açtığında içinde gördüğüm şeyle şaşırmıştım birazda hatta fazlasıyla da sevinmiştim. Pazı sarması yapmıştı. Ben ona şaşkınca bakarken o da bana anlayamadığım bi ifadeyle bakıyordu. Sevmediğimi düşünmüştü galiba.

"Sanırım sana teşekkür etmek için çiçekten fazlası gerekecek."

"O niye?"

Konuşmadan önce ağzıma bi tane sarma attım ve ağzım doluyken konuşmaya başladım.

"En sevdoğom yemek doyebolorom."

Bu sözlerimden sonra defne gülmeye başladı. Onunla birlikte bende güldüm. 'ah! Gülüşüne aşık olduğum kadın' diye geçirdim içimden. Ben bir sarmayı daha ağzıma tıkarken o konuşmaya başladı.

"Bir an sevmiyorsun diye ödüm koptu."

"Bunu sevmeyen ölsün ya."

Deyip ağzıma bir tane daha atıverdim. Defne hala gülmeye devam ediyordu.

"Yavaş ye boğulacaksın."

"Boşey olmoz."

...Yemeğin sonuna kadar havadan sudan bahsettik. Simdi de birlikte sofrayı topluyorduk.

"Siz utkuyla nasıl tanışıp şirketi kurdunuz?"

"Kazadan önce löseşür(dogrumu bilmiyorum) adında bi tasarım kursunda birinci olmuşum. Utku beni buldu teklifte bulundu felan lisede tasarım okuduğum için kendimi geliştirmem çok kolay oldu. Utkuda şirket kurmak istiyormuş sadece tasarımcı yokmuş. Benimde hayallerimi gerçekleştirmek için elime bir fırsat geçti. Kabul ettim felan sonra baya bi hızla büyüdük bu hızımız magazin dünyasına duyuldu.  Şimdi de sizinle iş yapip ünümüzü yükseltmeye çalışıyoruz."

"Niye bizimle? Yani sonuçta biz bir yıldır baya bi çakıldık diyebiliriz."

"Sen dergileri okumadım galiba. Magazin dünyası şu an efsane geri döndü diye çalkalanıyor. E sizin bir yıl önce baya bi ününüz varmış. Bu bizim için bir fırsat."