Afterclap/Taekook (Düzenleniyor)

2.Bölüm "Onu tanıma çabası."

4 Gün Sonra

Odamda oturmuş düşünüyordum.

Altı aydır beni bekleyen odam varmış ama ben şu an bunun heyecanını bile yaşayamıyordum. Çünkü nasıl bir tehlikenin içinde olduğumun farkında değildim.

Jeon Jungkook.

Sürekli isminin kulaklarımda çınlaması ne kadar normaldi? Beni bulup Mark'a götürür müydü gerçekten? Oraya geri dönmek istemiyordum. Beni asla yaşatmazlardı. Mark'tan ve Daegu'dan kurtulduğumu hayal etmiştim. Şimdi de sürekli yakalanacak korkusuyla mı yaşayacaktım?

Jimin nasıl bir yere gelmişti Tanrı aşkına?

Kapımın tıklanmasıyla bulunduğum düşünce aleminden çıkarak, Jimin'in kapıyı açmasını izledim.

Yanıma doğru gelerek çift kişilik yatağımın kenarına oturdu.

Çift kişilik yatağıma da sevinemiyordum.

"Tae ne düşünüyorsun?"

"Nasıl öleceğimi."

Bulunduğu yerden şort giydiğim için çıplak olan bacağıma vurmasıyla hafifçe inledim.

"Böyle şeylerle neden o güzel beynini yoruyorsun Tae'cim? Söyle bana."

Kirpiklerini hızlı hızlı kırparken beni güldürmeye çalıştığının farkındaydım.

Yüzümde buruk bir gülümseme istemsizce oluştuğunda bundan cesaretlenerek bana biraz daha yaklaştı.

"Seni güvende olmayacağın bir yerde tutar mıyım sence? Lütfen telaş yapma ben her şeyi düzelteceğim. Jungkook, sandığın kadar korkunç biri değil."

Son cümlesini söylerken kendinden hiç de eminmiş gibi gözükmüyordu.

"Nasıl düzelteceksin?"

Gözlerini kaçırdığında cevabının olmadığını biliyordum. Jimin planlı hareket etmezdi. O an kafasına ne mantıklı gelirse onu uygulardı.

Soruma cevap alamayacağımdan emin olduğumda bu sefer ben ona yaklaştım.

"Jimin. Şu bahsettiğiniz kişi, şey yani Jungkook. Ondan neden bu kadar korkuyorsunuz?"

Adını söylerken bile içimde oluşan gerginlikle ben de ondan korktuğumu anlamıştım.

Jimin onun adını söylememle anında bana dönerek sert bir şekilde konuştu.

"Ondan korkmayan beyinsizdir. "

Aldığım cevap ile uzaklaşarak yatağımın başlığına yaslandım. Elimde tuttuğum peluş ayımı kollarımın arasına alıp sıkarken çenemi de başına yasladım.

Jimin merak ettiğimi bildiği için daha fazla açıklama yapmak amacıyla az önce açtığım mesafeyi kapattı.

"Aslında ondan korkmamız için özel bir şey yapmıyor. Nasıl desem, sanırım korku değil. Saygı veya dürüst olma isteği? Bu yüzden o söylemeden bir şeyi çoktan yapmış oluyoruz. Daegu'dan kaçtıktan sonra buraya geleceğim diye tutturdum. Geldikten yaklaşık iki gün sonra Namjoon ve adamları beni bulup onun karşısına çıkardı. Açıkçası korkudan altıma işeyeceğimi sanmıştım. Bana ne işkenceler yapacağının hayalini kurarken o sadece "Daegu mu güzel burası mı?" diye sordu. Cidden garip biri."

Anlattıkları çocukken dinlediğim bir masalmış gibi fazlasıyla dikkatimi çekerken daha fazla anlatmasını istiyordum ama fazla meraklı gibi de gözükmek istemediğim için sustum.