It's meant to be

3

'Daar gaat het helemaal niet om, dalijk gaat ze mij haten door jouw gedrag'. Ik open mijn ogen als ik geschreeuw hoor. Ik zie dat ik me op mijn bed bevind. Ik ga op mijn bed zitten als ik hoor dat het Jaeda en Keano zijn. 'Niet bemoeien jongen, ik ga om met mijn zusje hoe ik dat wil'. Fijn.. ben ik ook nog eens het onderwerp van deze ruzie. Het is 00:34 zie ik op mijn telefoon. Ik ga weer op mijn bed liggen en zucht hard. Ik pak mijn telefoon erbij als ik zie dat ik een aantal meldingen binnenkrijg. 'Ik blijf bij Robert slapen, tot morgen, ik houd van je mi cariño'. Ik rol mijn ogen als ik zie dat dit berichtje afkomstig is van mijn moeder. 'tot morgen mam, hovj', is wat ik antwoord. Robert is mijn moeders vriend, ze hebben inmiddels al 5 jaar 'iets'. Het is een aardige man, Robert, alleen is hij niet mijn vader. Hij en mama hebben er al vaker over nagedacht, om samen in te trekken.

'Zolang ik nog in huis woon, komt hij hier niet' . 'Noah, wat wil je, alsjeblieft zeg, ik blijf nog altijd wel jullie moeder'. 'Waar wil je die vent laten heh? Jij bent nooit thuis en hij blijft absoluut niet alleen met mijn zusje'. Noah lacht schudt zijn hoofd en loopt weg.

Hier is echter niets van gekomen, omdat Noah en mama het niet eens met elkaar konden worden. Noah vindt het erg dat mama, onze vader in het verleden heeft verlaten. Dit alles toen hij nog jonger was, net zo oud als ik nu. Mama probeert hem altijd uit te leggen dat het volgens haar niet anders kon. Papa zat vast voor iets, waar hij niets mee te maken had. Ik woel in mijn bed als ik hieraan denk.

Het geschreeuw is inmiddels al voorbij. Met een diepe zucht sluit ik mijn ogen.

Ik draai me om als ik mijn telefoon af hoor gaan. Ik zie dat het Hamsa, mijn beste vriend is. Hamsa woont in Amsterdam, naast mijn vader. Ik neem op en zie algauw zijn hoofd verschijnen.

'Lulululuïsa'. Ik lach als ik Hamsa hoor zingen. 'Hoe gaat het isa? wanneer kom je weer hier dan?'. 'Mis je me nu al ? Ik kom donderdag, want ik ben vrijdag vrij' antwoord ik. 'App me hoe laat enzo dan kijk ik of ik je kan ophalen'. Ik zie dat hij naar beneden loopt. 'is goed en waar ga je nu weer heen?' vraag ik. 'haal die enge blik van je gezicht a zwerver' antwoord hij terwijl hij zijn tanden bloot lacht. Ik kan het niet laten om ook een lachje uit te drukken. 'Ik ga even naar beneden, mijn moeder zit daar met haar vriendinnen'. 'het is kwart voor 1 en deze vrouwen, zijn volgens mij niet van plan naar huis te gaan ofzo'. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Niet zo zeuren, ga er gezellig bij zitten, beetje na3na3 thee zippen'. 'Wat zippen man, praat normaal a zwerver'. 'Hamsa met wie praat jij zo hard?' hoor ik zijn moeder op de achtergrond vragen. 'Met mij geltie, goedenavond'. Beantwoord ik haar vraag. 'Luïsa schat, hoe gaat het met jou? zorg je goed voor jezelf?' vraagt ze me nu. 'Altijd geltie, altijd'. 'is goed schat, ik spreek je snel ja'. Ik knik netjes. 'Wanneer gaan ze weg mama?' ik lach als ik Hamsa dit hoor vragen. 'Ga naar boven voordat ik je een draai om je oren geef'. Hamsa lacht en loopt naar boven.

Hij loopt zijn kamer in, zet via zijn Playstation lijpe op en neemt plaats op zijn bed. 'Staat er niets op je planning dan?' Vraag ik hem. 'Nee man, de boys zijn ook gewoon thuis'.

Ik hoor de deur beneden dichtvallen en krijg al gauw een appje van Keano binnen. 'Ik ben Jaeda brengen'.

'En jij?' vraagt hij mij nu. 'Niks, ik ben alleen thuis, mama is bij Robert en mn broers zijn weg'.

'Als je hier was zou je mij hebben, nu ben je in je gare stad dordrecht'. Ik lach.

'Ik zie al dat je in slaap gaat vallen, ik zeg nu alvast doei, voordat ik dalijk alleen maar je harde gesnurk hoor'. 'Slaaplekker kleine' zeg ik terwijl ik lach.

Ik sluit rustig mijn ogen als ik voetstappen hoor op de gang.
De voetstappen stoppen voor mijn deur. Even is het stil, waarna je een zachte bonk hoort. Ik hoor hoe mijn deur opengaat. Mijn ogen zijn echter nog gesloten.
Diegene neemt plaats op mijn bed. Ik ontspan mezelf als ik Keano zijn stem blijkt te horen.

'Ik denk dat je wel wakker bent, maar ik heb liever dat je toch blijft doen alsof je slaapt'.
Ik hoor hoe hij lacht. Er vormt een glimlach op mijn gezicht.

De deur wordt nogmaals geopend en dit keer loopt Noah luidruchtig mijn kamer in. Het feit dat het, inmiddels alweer, 01:15 is negerend.

Hij ploft half op mij op bed. 'Yo, wat is dit? Familiebijeenkomst?'.
Mijn ogen doe ik langzaam open.
'Oh je deed alsof je slaapt, ga maar verder doen alsof dan, doei'. Noah staat op, geeft Keano een boks en loopt mijn kamer uit.

Keano en ik kijken elkaar lachend aan.
'Slaaplekker kikkertje' zegt hij terwijl hij de deur van mijn kamer voorzichtig sluit.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Nog een deel!
xoxo Mariën