After All (on-hold)

3

"Hey, hey, hey!" imbis na tumigil sa paglalakad ay lalong binilisan ni Samantha ang paglalakad. Alam niyang si Gabriel ang tumatawag sa kanya. Ayaw niyang pakiharapan ang lalaki. Oo, pumayag siya na maka-trabaho ito para kay Frank, pero it doesn't mean they need to be friends.

"Sam! I want to talk to you." hatak nito sa kanyang braso nang maabutan siya. Naiinis na pumiglas ang dalaga sa pagkakawak na yun ng lalaki.

"What's your problem? And please stop calling me Sam! Samantha ang itawag mo sa akin dahil." naiiritang hinarap ni Samantha ang binata. She suddenly want to regret it, because suddenly, she is just an inch away from Gabriel. Their eyes met! Pero si Samantha ang unang nag-iwas ng tingin. She took few steps away para mapalayo sa binata. Hindi niya gusto kahit mapalapit dito.

"The problem is you. Bakit gusto mo akong alisin sa project na 'to? Just who do you think you are?" sarcastic na tanong ni Gabrielsa dalaga. Nakita niyang saglit na natigilan ang babae. Tama ba ang nakita niya? A certain sadness cross her eyes? Pero when he look at her again, her face is then again cold and unemotional. Blanko ang experssion, wala kang mababasa.

"I am Samantha Manuel, just so you know! Saka ano bang problema mo? Di ka naman inalis ha! Don't worry, you get the role and I am sure you will get awards for this. Yan ang gusto mo, di ba?" patuya nitong nginitian ang binata.

"Oh, of course! You are Samantha Manuel, the best actress. Oo nga naman, you have all the right to just pull out actors kasi gusto mo lang! Gees! Look what fame have done to you? You became a monster! And---"

Isang sampal ang nagpatigil sa ano pa mang sasabihin ni Gabriel. He was shocked! In an instant, he reached Samantha and ravishly kiss her. Punishing kiss! Mariin, galit, may pag-aangkin. Pilit na tinutulak ni Samantha palayo ang binata. Buong lakas niyang tinulak si Gabriel, at pagkatapos ay muling sinampal.

"Ang kapal ng mukha mo! You don't have any idea what I've been through. Wala kang karapatan pagsalitaan ako ng ganyan. Get lost!" at pagkatapos ay nagmamadaling sumakay sa kanyang Hummer van. Naiwan namang natutulala si Gabriel. Masakit ang sampal na yun ng dalaga, pero mas masakit ang nakita niyang sakit na gumuhit sa mga mata ng babae. Siyam na taon na ang lumipas, pero tila yata ay di pa din nakakalimot si Samantha.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

She is crying inside her van. Ang kanyang P.A at driver ay nakakaunawa naman na nanahimik na lamang at hinayaan siya. Sa mga ganitong pagkakataon, nagpapasalamat siya sa pagkakaroon ng mga kasamang katulad nang mga ito. They are like a family to her. Ang P.A niyang si Lyka ay nasa kanya na 17 yrs. old pa lamang siya. Kahit nga nung mga panahon na madalang ang kanyang mga projects, hindi siya iniwan ng babae kahit pa sabihin niya na ayos lang sa kanya kung maghahanap ito ng ibang mapapasukang amo. May mga pagkakataon kasi na delay ang bayad niya dito, pero never siya iniwan ni Lyka.

Ang driver naman niyang si Mang Arnel ay dumating talagang hindi niya driver nung una. Driver ito ng madalas niyang rentahan na taxi pag may mga show siya sa malayong lugar. Napakabait ng matandang lalaki sa kanya, maging ang maybahay nito. Lagi na nakakaintindi ito sa maraming pagkakataon na installment ang kanyang bayad dahil kailangan pa niyang hantayin ang pay check sa mga bit role na ginanapan. Minsan pa nga ay ang matanda ang nagbabayad sa toll gate tuwing wala talaga siyang pera. Kaya naman ng makabili siya ng una niyang sasakyan, ang matanda ang kanyang agad na kinuha. And the rest, like they said, is history! Kung may pinagpapasalamat man siya yun ay ang pagkakaroon ng mga tao na tunay na nagmamahal sa kanya.