Πάντα μπροστά μου!

Κεφάλαιο 12ο💕

Pov Ίρις

Επιτέλους οι δικοί μου είναι καλά και είναι στο σπίτι....
Είμαι πολύ χαρούμενηηηη.
Το βράδυ θα βγω με τον Αλεξ και την Αλίκη...θα πάμε στο μέρος μας μετά από ένα μήνα...Δεν είχα ξανά πάει από τότε που έφυγε ο Άλεξ....Δεν ήταν το ίδιο χωρίς αυτόν... Μου έχει λείψει πολύ... Αυτό το μέρος είναι παράνομη αγώνες... τρέχω από την Τρίτη Γυμνασίου... όλο αυτό το ξεκίνησα με τον Άλεξ για πλάκα...να κάνουμε μαγκιά σε έναν μεγαλύτερο που μας κορόιδευε...αλλά όταν τρέξαμε κολλήσαμε...Ήταν κάτι πρωτόγνωρο...κάτι που με έκανε να αισθάνομαι αυτοπεποίθηση και ελευθερία...Από τότε έχω κάνει πολλές παρέες εκεί πέρα...Τους αγαπώ όλους πολύ και αυτά τα τρία χρόνια έχουμε δεθεί παρά πολύ...ξέρω ότι ήταν λίγο περίεργο που το έκρυβα από τα παιδιά αλλά αν μαθευόταν μπορεί να είχαμε μπλεξίματα... Κάθε μέρα ήμουν με τα κορίτσια και κάθε βράδυ σε αγώνες με τον Άλεξ την Αλίκη και πολλά καλά παιδιά ακόμα...Όλα τα παιδιά αυτόν τον καιρό που δεν πήγαινα να τρέξω με περνάνε τηλέφωνο για να με πείσουν να γυρισω αλλα χωρις αποτελεσμα...

Η ώρα είναι 5 το απόγευμα και κατεβαίνω κάτω να πω την μαμά μου ότι θα βγω το βράδυ... ο μπαμπάς και η μαμά μου είναι σπίτι με αναρρωτική άδεια...

Εγω: μαμά το βράδυ θα βγω οκ?
Μαμα: Ναι
Μπαμπας: με ποιον θα βγεις?
Εγω: με τον Άλεξ και την Αλίκη
Μπαμπας: α οκ καλα να περάσετε...
Εγω: ευχαριστούμεε (λέω και πάω πάνω να πάρω τηλέφωνο τον Βασίλη..ο Βασίλης είναι ένας από τους φίλους που έκανα στους αγώνες... στην αρχή είχαμε τρέξει σαν αντίπαλη και από τότε δεθηκαμε πολυ)

Βασίλης: Ναι?
Εγω: έλα Βασίλη η Ίρις ειμαι τι κάνεις?
Βασίλης: οοο καλα ρε μικρή μας θυμήθηκες?
Εγω: ε ναι σήμερα το βράδυ θα έρθω στους αγώνες θα είσαι εκεί?
Βασιλης: αφού θα είσαι θα έρθω ναιι...Πώς και αυτή η ξαφνική αλλαγή? Ένα μήνα έχουμε να σε δούμε...
Εγω: ήρθε ο Άλεξ εδώ και λίγες μέρες και είπαμε να έρθουμε...
Βασίλης: α τελεια νομιζα πως δεν θα τον ξανα δω...μου έλειψες ρε
Εγω: και εμένα ρε βλάκα...άντε τα λέμε το βράδυ
Βασίλης: οκκ μπαιιι (λέει και κλείνουμε)

Μετά παίρνω τηλέφωνο την ζωή και την Σοφία και κάνουμε μια ομαδική κληση για 20 λεπτά περίπου...με ρωτανε για τον Άλεξ και τις λέω ότι θα τους εξηγήσω αύριο που θα πάμε για καφέ...όντως θα το κάνω...Δεν θέλω αλλά μυστικά...Μετά το κλεινουμε

Ξαπλώνω για να κοιμηθώ όμως ξανά χτυπάει το κινητό μου..
Βλέπω στην οθόνη το όνομα Αγαπουλης...και το σηκώνω