Still Take You Home
The perks of being a wallflower AU
Colin * Patrick
5.
ระหว่างพูด เขาเห็นแพทริคจ้องริมฝีปากของเขาขณะพ่นควันสีเทา จ้องไม่วางตา
"คอลิน" คนเด็กปีนลงจากกระบะรถมายืนข้างๆ
"หืม?"
"คุณ..เคยจูบผู้ชายรึเปล่า?"
เขาหัวเราะเสียงทุ้มนุ่ม ยิ้มมากเสน่ห์
"ถ้าโดยตั้งใจก็ไม่เคย"
"คุณจะว่าอะไรไหมถ้าผมจูบคุณ?"
คอลินทิ้งบุหรี่ลงพื้น เด็กหนุ่มไม่รีรอคำตอบ เขาจับไหล่แข็งแรงทั้งสองแล้วบรรจงทาบทับริมฝีปากแดงๆลงกับของอีกคน ชายหนุ่มยกมือขึ้นประคองกรามสวยได้รูปเอาไว้ ปล่อยให้เด็กเอาแต่ใจได้สิ่งที่ต้องการ
คอลินรสชาติคละคลุ้งกลิ่นบุหรี่ แต่แพทริครู้สึกดี ราวกับเขาเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ มีชีวิตอยู่ รอคอย เฝ้าฝัน
ในที่สุดก็ได้เจอเสียที
เมื่อได้ลองครอบครอง เขาไม่อยากเสียมันไป
ผละออกหายใจแล้วจูบอีกครั้ง ครั้งนี้ดื่มด่ำและลุ่มหลง ทั้งสองคนต่างโหยหาส่วนลึกที่สุดของกันและกัน แพทริคเลื่อนมือลงลูบไล้แผ่นอกกว้าง สัมผัสแผ่วเบาผ่านเนื้อกางเกงยีนส์แล้วปลดเข็มขัดกางเกง-คอลินดันออกทันท่วงที มือแข็งแรงกดไหล่เขาติดประตูรถ-ปัง
เด็กหนุ่มหายใจหอบแรง ใบหน้าแดงซ่านเหมือนคนเมา
"คอลิน..ได้โปรด"
"ไม่ แพทริค คิดบ้าอะไรอยู่" น้ำเสียงที่หนักแน่นตรงเข้าสะเทือนใจ แพทริครู้สึกหน้าชา เหมือนถูกปลดเปลื้องออกไร้ซึ่งสิ่งห่อหุ้ม โดยไม่รู้ตัว น้ำตาก็เอ่อล้น เขาเม้มปากแน่นก่อนหลุดสะอื้น ทำไมกัน เขาดีไม่พอหรือ
"เฮ้-เฮ้ ใจเย็น ฉันไม่ได้เกลียดเธอ" คอลินตกใจ ไม่คิดว่าจะทำเขาร้องไห้ เขารีบดึงแพทริคเข้าอ้อมกอด
พบพาน ใช้ร่างกายกันและกันระบายอารมณ์ เช้าวันต่อมาก็กลายเป็นคนไม่รู้จักอีกครั้ง เขาผ่านเหตุการณ์เช่นนี้มานับครั้งไม่ถ้วน มันเปล่าประโยชน์และไร้ความหมาย เช้าวันต่อมาก็จะลืมกันและกันจนหมดสิ้น
เขาไม่ต้องการให้แพทริคเป็นหนึ่งในนั้น
"รู้ไหม..เธอไม่จำเป็นต้องทำมันเพื่อความรัก" เขาพูดขณะที่ริมฝีปากยังอิงอยู่ที่ข้างใบหู แพทริคสูดหายใจ เม้มปาก พยักหน้ารับฟัง
คอลินใช้นิ้วโป้งปาดน้ำตาให้
จ้องตรงเข้าไปในดวงตาของเขา
"ฉันไม่เคยเจอใครเหมือนเธอมาก่อน แพทริค"
YOU ARE READING
Still take you home (Colin * Patrick)
Fanfic"ฉันไม่ใช่พวกโง่ ที่จะมานั่งร้องเพลง ถึงดาวเดือนให้เธอฟัง ที่รัก"