Κανεις σαν εσενα

κεφάλαιο 19

Καθησα στο κρεβάτι.

Τα δακρυα δεν έτρεχαν πια.

Καθόμουν και κοιτούσα τον τοιχο και απο κατω ακουγόταν δυνατα η μουσική.

Αλλοι κατω περνανε καλα στα δικα μου γενέθλια και εμενα ειναι απο τις χειρότερες μερες.

Μεχρι και αυτο που χάλασε
Ξαπλωσα στο κρεβάτι και εβγαλα τις γόβες.

Το πως στεκόμουν σε αυτα τα πράγματα οταν τον είδα πανω στην αλλη θαυμα ηταν.

Στο ιδιο μου το κρεβατι..

ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΡΕΒΑΤΙ

Μολις συνειδητοποίησα πετάχτηκα και ετρεξα στην ντουλάπα να παρω καινούργια σεντόνια

Η μηπως να αλλαξω γενικα κρεβάτι;

Θα το σκεφτω

Αλλαξα τα σεντόνια και εκατσα στην καρεκλα του γραφείου μου με το κινητο

Κατέληξα φυσικα να κοιταω φωτο μας χρόνια πριν

Μεγαλώσαμε.

Ενταξει εχουν περασει κοντα 4 χρονια αλλα δεν το ειχα καταλάβει ποτε.

Απο τις σκεψεις μου με έβγαλε η Άρτεμις που μπούκαρε στο δωματιο

"Μπορεις να μου πεις τι στο διαολο κανεις εδω; ειναι τα γενέθλια σου γαμωτο"

Αχ ρε Άρτεμις και να ηξερες. Γυρισα και την κοιταξα

"Το οτι τον ειδες να γαμιεται με αλλη δεν σημαίνει οτι θα είσαι ετσι τετοια μερα"

"Ναι ρε συ Άρτεμις.." σταματησα εκει και γυρισα και την κοιταξα

Κατσε τι;

Που το ξερει αυτη;

"Που το εμαθες εσυ αυτο;

"Ολο το παρτυ το λεει οτι τον έπιασες να πηδιέται με την Άννα που το παιζει παρθενοπιπιτσα,το ειπε σε μια φίλη της και αυτη το ειπε σε όλους"

Αααα πολυ ωραια φιλη

Ετσι εξηγείτε που εφυγε έτσι αυτη.

" αας καλα κατάλαβα" είπα και ξεφυσιξα

"Ειναι η ωρα να σβήσεις τα κερακια παμε κατω γιαυτο ηρθα" ειπε

Σηκώθηκα τοσο βαριεστημένα απο την καρεκλα που θα νομιζε κανεις οτι ειχα τουλάχιστον 10 χρονια να σηκωθω απο εκει.

Εβαλα ξανα τις γοβες μου ενω κατεβαίναμε  ο κόσμος χόρευε αλλοι καθόντουσαν αλλοι φασωνοντουσαν.