"Ποση ωρα εισαι εδω Αλέξη;" ρωτησα και η φωνη μου ηταν αρκετα επιθετική
"Πολυ περισσότερη απο εσενα πάντως είμαι σε αυτο το γαμημενο παγκάκι απο το μεσημερι και οταν σε είδα να έρχεσαι κρύφτηκα και σε εβλεπα να κλαις"
"Και ακουσα και αυτα που ειπες στην μικρη" συνέχισε
"Και γιατι ήρθες; είχε παράσταση το παρκο και σε εβαλαν μηπως πρωταγωνιστη;" ειπα με ειρωνεία
Τα χαρακτηριστικά του αγριεψαν
"Δεν ειμαι θεατρινος" ειπε σταθερά και αγρια.
Γυρισα και του εριξα μια αγρια ματια.
"Πρεπει να καταλάβεις γαμω οτι ειμαι ερωτευμένος μαζι σου αλλα δεν θα καταφερω ποτε ουτε να το δειξω με τον σωστο τροπο ουτε να σε κανω χαρούμενη"
"Και καπου εδω οι θεατές χειροκρότησαν και η αυλαία επεσε. Θεατρο ειναι μωρο μου οχι έρωτας"
Κάθησε στο παγκάκι και δεν μιλησε.
"Ειμαι μεγάλος μαλακας το ξερω"
"Κατι καινουργιο;" ειπα και τον κοιταξα ειρωνικά
"Δαφνη" ειπε και με κοιταξε άγρια
"Τι θες ρε συ Αλέξη; έρχεσαι στην ζωη μου με το ετσι θελω καθε φορα και μου την κανεις μπουρδελο και ειδικα με το τελευταίο"
"Το ξερω" ειπε και κατεβασε το κεφαλι
"Πρεπει να με πιστέψεις ομως οτι οντως ειμαι ερωτευμένος μαζι σου δεν σε δουλεύω. Παντα ήμουν αλλα δεν ηθελα ποτέ να το παραδεχτώ ουτε στον ιδιο μου τον εαυτο" συνέχισε
Εκατσα διπλα του και αρχισα να σκέφτομαι τα λόγια του.
Ισως να λεει αλήθεια.
Ο μισός μου εαυτος μου λεει να τον πιστεψω ο αλλος ομως αρνείται κατηγορηματικά.
Γυρισα τα ματια μου προς τον ουρανο είχε βραδιασει.
Τον κοιτουσα μερικα λεπτα και υστερα ο καπνος απο το τσιγάρο του αρχισε να με ενοχλεί.
Γυρισα να τον κοιταξω και με κοιτουσε ηδη.
"Τι;" ρωτησα
"Σηκω" ειπε
"Να παμε που; δεν έρχομαι αν δεν μου πεις"
"Στην θαλασσα θα παμε απλα σηκω"
Στρυφογυρισα τα ματια μου και σηκώθηκα ήξερα πως ηταν λαθος αλλα ηθελα να το κανω
Εξάλλου τι ειναι λαθος και τι σωστο στον ερωτα;
Περιπου 15 λεπτα μετα ειμασταν σε μια παραλια.
Σχεδόν ετρεξα και εκατσα σε μια ξαπλώστρα διπλα στο κυμα
Αν και αρχες Σεπτέμβρη, ειχε κρύο.
Οταν εφτασε εκείνος εκατσε ακριβώς δίπλα μου.
Φαίνεται ειδε ότι κρυωνα εβγαλε την ζακετα του και μου την εδωσε
Γυρισα και τον κοιταξα.
"Ευχαριστώ." Ειπα καποα δευτερόλεπτα αργότερα και εκεινος γέλασε στραβα.
Καθίσαμε ετσι κανενα μισαωρο.
Δεν μιλούσε κανενας μας και οι 2 είμασταν καθηλωμένοι στις σκέψεις μας.
"Συγγνώμη" ειπε λιγη ωρα μετα σπάζοντας την σιωπή τοτε πηρα τα ματια μου απο την θαλασσα και γυρισα και τον κοιταξα.
"Ξερω οτι ενα συγγνώμη δεν αλλαζει ολα αυτα που σου εχω κανει αλλα ειναι το λιγότερο που μπορώ να κανω."
Δεν μιλησα υστερα απο μερικα λεπτα ακούμπησα το κεφαλι μου στον ωμο του και εκείνος εβαλε τα χερια του γυρω μου και μείναμε Έτσι και βλεπαμε την θαλασσα
"Με εχεις καταστρέψει" ειπα.
"Το ξερω και δεν εχεις καταστραφεί μονο εσυ απο αυτή την ιστορία αλλα και εγω ασχετα με το το δειχνω να το θυμασαι αυτο"
Ηταν η τελευταία κουβέντα που ειπαμε
Μιση ώρα μετα είδαμε οτι ειναι πλεον αργα το βραδυ,ετσι αποφασισαμε να φύγουμε.
Στον δρομο για τον σπιτι ειχα τυλιχτεί πανω τουυ και επερνα μεγαλες ανασες ωστε να γεμίσουν τα πνευμόνια μου με το αρωμα του.
Φτασαμε εξω απο το σπιτι μου και κατεβηκα απο την μηχανή.
Εκεινος αμέσως εβγαλε ενα τσιγαρο.
"Σου εχω πει να το κοψεις" ειπα σαν να τον μαλωνα
"και εγω σου έχω πει οτι δεν γινεται γιατι ειναι σαν να μου λες να κόψω εσενα" εκανε μια μικρή παυση
"Οταν θα ξανα γινεις δικια μου λοιπόν θα το κόψω" συνεχισε και το πέταξε στο δρομο
Δεν είχε κανει ουτε το μισο.
Εβαλε μπροστα την μηχανή και εξαφανίστηκε σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
"Μα ειμαι ήδη δικια σου" ειπα ψιθυριστά και μπηκα στο σπιτι.
__________________
CZYTASZ
Κανεις σαν εσενα
Romans"δειξε μου απλα τι θες" "Εσενα και ας εχουν περασει τοσα χρονια και ας εχω κανει ολα αυτά. Σε θελω για μενα "
