Karanfil , tamam
Meşeyosunu , tamam
Tarçın , tamam
Paçuli , paçuli ne ya?
Ekranı yanıp sönen telefonumu elime alıp ekranda yazan şeyi tekrar okudum. Neden bir görev olarak büyü kesesi yapmam istenmişti hiç bir fikrim yoktu. Uygulamayı kapatmadan rehbere girdikten sonra Yugyeom'u bulup aradım. Nerede abuk subuk bir şey varsa Yugyeom onu elbet bilirdi. Bir süre çalan telefonu sonunda açtığında gevezelik yapmaya vaktim olmadığını belirtip eksik malzemeyi almasını söyledim ve bir şey söylemesini beklemeden kapattım. Zamanım gittikçe azalıyordu ve benim bu büyü kesesini bitirip bilmem kaç sokak ilerisindeki barın arkasında her akşam yapılan serbest dans yarışlarına katılmam gerekiyordu.
Bana görev verenler her kim ise, çok yaratıcılardı.
Kalan süre yarım saati bulduğunda bacaklarım stres ile titriyordu. Ama vazgeçmeyecektim. Ben ki ilk görevinden sonra sabaha kadar uyuyamamış biriyim, burada vazgeçecek değildim. Kapının açılması ile Yugyeom paldır küldür odama girdi. Elindeki kese kağıdını masamın üstüne attı ve ardından kendini yatağıma bıraktı. Zaman kaybetmeden tüm malzemeleri kumaşın ortasına yerleştirip büzerek kese şekline getirip kırmızı boncuklu bir ip ile bağladım.
Yatağımda yüzüstü yatan Yugyeom'u ceketinin yakasından tutup kaldırdım. " Uyuklama, arabayı sen süreceksin " babamın uyuduğundan emin olduğum için arabayı kaçırmak çok da zor değildi. Sessizce evden çıkıp arabaya yerleştiğimizde görevi bitirmem için 15 dakikam kaldığını farkettim. " Hızlı " diye bağırdım, " Hızlı ol Yugyeom!"
Yugyeom sonunda arabayı çevik hareketlerle park ettiğinde ikimiz de hızla arabadan indik. Ses buraya kadar gelirken heyecan ve stresten bacaklarım titremeye başlamıştı. Kendi kendime Twice veya Red Velvet dansları yaptığım oluyordu ama burada kalça kıvıracak değildim ya. Kalabalığın arasına karışacağımı düşünürken beni gören kalabalığın kız çoğunluğundan yükselen çığlıklar ile takipçi ve izlenme sayımın yalan olmadığını anlamak zor olmadı. Yugyeom arkamdan havalı davranmam hakkında bir şeyler mırıldanırken ona uyup etrafa havalı bakışlar atarak yürümeye koyuldum.
İyi ki bunu Yugyeom ile çalışmıştık.
Ortada dans eden ikili benim en önlere geçmenin ardından gösterilerini bitirmişti." Şimdi kim kendini gösterecek? " siyahi bir gencin mikrofona doğru bağırması ile zamanımın azaldığı aklıma geldi. " Ben " elimi kaldırıp seslendiğimde bunu yapan tek kişi olmadığımı farkettim. Benden başka 6 kişi daha benim gibi ellerini kaldırıp seslenmişti. Aralarından bir tanesini tanımak ile tanımamak arasında gidip gelmiş, gözlerimi kısarak incelemeye başlamıştım..
" Siktir V"
Yugyeom'un sesiyle heyecandan yutkunacakken söylediği ikinci cümle ile tükürüğüm boğazımda kaldı, " Siktir Min Yoongi "
Gözlerimi mint yeşili saçlı çocuğa çevirdiğimde yüzündeki alaylı ifade ile sakız çiğneyerek bana baktığını gördüm. Kurtların arasında kalmış kuzu gibiydim ve lanet olsun ki bu kurtlar benim kemiklerimi bile öğütürdü.
" Grup musunuz?" siyahi genç tekrar konuştuğunda kafamı olumsuz anlamda sallamıştım ki elini kaldıranlardan biri olan, simli ceket giyen, çocuğun sesi yankılandı, "Onları bilmem ama ben grup sevmem " . Midem nasıl insanların arasında olduğumun endişesiyle kasılırken bu sefer V'nin öksürük sesi yankılandı . " Evet " dedi simli ceketli çocuğa ters bakışlarını yönlendirirken , " Birlikte dans edeceğiz "
