Chapter 1: Our first encounter

38 1 20
                                    

Blueberry's POV

Hi my name is Blueberry. Sounds weird right? Pinaglihi kasi ako sa blueberries ni Mommy. Kaya ayun ang kinahinatnan ng pangalan ko. I am 16 years old. Fourth year highschool na. Actually I am a transferee. Kakalipat lang kasi naman dito sa Manila. Maganda daw kasi kung masanay na agad ako dito since ako na ang magmamanage ng business namin.

"Anak andyan na sundo mo?" Yehey. Excited na ako makita ang bago kong school. Private school kasi un and International. Ung design niya parang ung sa mga anime. Na may mga rooftop. I asked nung nagtour kami dun kung off limits un. Ansabi di naman. Hoho alam na.

"Bye mom. Love you"

"Ingat ka dun ah. Tell me how's school later?"

"Yes mom. Don't forget na ipasundo ako ah"

Lumabas na ako ng bahay para makasakay na ako sa kotse namin.

Ang ganda din sa Manila. Busy nga lang at parang andaming stimulation na nangyari. Kahit siguro nakatitig ka lang sa kung saan eh mapapagod ka.
Di ko nga namalayan nasa school na kami.

"Young master. Good bye na po. Susunduin ka po namin mamaya" at umalis na sila.

Woooh. Kaya ko to. First day of classes. Sana di sila snob.

Pumunta na ako sa classroom na nakalagay sa sched ko.

Pagkapasok ko eh umupo ako sa pinakalikod dahil un lang ang available.

"Hi" sabi ng isang babae.

"Hi" at ngumiti naman ako

"I'm Candace. And you are?"

"Blueberry name ko. Nice to meet you Candace"

"Blueberry talaga? Nice name. Hope mag enjoy ka dito sa school namin este natin. " at ngumiti siya.

Nag usap kami bago nakarating ung teacher namin homeroom palang naman kaya introductions lang lara makilala kami ng teacher namin.

"Hi My name is Blueberry Sanchez. I'm 16 years old. Hope we can all be friends"

Tas umupo na ako. Puro ganun lang buong morning saka ung mga listahan ng mga requirements.

So nag usap kami ni Candace. At napunta na ang usapan sa boys. Hahaha kundi niyo natatanong eh di pa ako nagkakacrush. Kasi wala pa ako nafifeel na maging crush. Basta ang hiningi kong sign. Magiging crush ko lang ang isang tao pag isang tingin ko palang eh namesmerize agad ako. Eh wala pa akong naeencounter talagang ganun. Siguro nagwapuhan lang.

"There's this guy named Shiro. Half japanese half pinoy. He's the most popular guy here. Gwapo kasi tas matalino pa."

"I'll be the judge pag nakita ko haha."

"Pero ubod nga lang ng sungit. He's like the king of the kasungitan. "

"Ay ganun. That's a deal breaker for me"

At ayun nag usap pa kami tungkol sa kung ano ano hanggang maglunchtime.

"Candace lunch tayo sa rooftop."

"Ha? Kasama  ba yan sa anime fantasies mo?"

"Oo eh hehe" nakuwento ko kasi ung tungkol sa kagustuhan ko sa anime eh.

"Tara na nga. Sana walang ibang tao dun. Although madalang naman may tao dun dahil grabeng hagdan ang aakyatin mo makarating lang dun."

Mapapalaban pala ako sa pag akyat.

Dinala na namin lunch namin at umakyat na ng anim na floors para makarating sa rooftop. Ung building na inakyat namin eh nandun ung mga comp lab, chemistry lab, etc. Walang classrooms kaya madalang may tao talaga.

Pag akyat namin eh wala ngang tao.

Maliban sa isa.

May isang lalaki dun. Nakaupo n kala mo nagsusunbathing. Nakatingin lang siya sa langit habang kumakain ng strawberries.

Grabe. Ang puti niya. Para siyang snow sa puti.

"Alis na tayo bes."

"Hala bakit naman? Sayang  naman ung inakyat natin"

"Siya si Shiro. You do not want to annoy Shiro."

"Annoy agad eh nandito lang naman tayo"

Tapos narinig ata kami at tumingin.

Kinabahan ako agad. Parang all tje nice things are gone sa mundo.

Tumayo siya at unti unting lumakad papunta sa min. Shocks kinakabahan ako.

"Get the hell out"
Ang hinahon ng pagkakasabi niya pero napakatalim nung sinabi niya.

Lord tulungan mo ko.

*to be continued

Helu Gudmurneng hahaha joke lang. So ayun published na agad first chapter. Let me guys know what you think kasi I really the concept of this though the title was so supposed to be different hehehe

Enjoy reading. Read niyo na din ung iba kong stories. Mag uud ako dun soon pag di masyadong busy sa work hehe.

~Leela Turanga

The Opposite SidesWhere stories live. Discover now