Riv

Hoofdstuk 27: Onderwaterdate en aardrijkskunde

Ik open de deur van het appartement. Sirena zit op de bank. Ze loopt enthousiast op me af. ,,Het is weg!" lacht ze. ,,Het koraal is verdwenen!" Ik glimlach. Sirena kijkt me grijnzend aan. ,,Jij bent daar stiekem geweest hè?" merkt ze op. Ik knik. ,,Hoe ben je dan binnengekomen?" vraagt Sirena verward. Ik lach. ,,Dat is een geheim," zeg ik mysterieus. Ik loop naar Thijs' kamer. Thijs zit op zijn bed met zijn telefoon. ,,Hé Riv!" zegt hij. ,,Haai," lach ik. Ik kijk naar het aquarium. De vissen zwemmen een beetje depressief door het water. Ik heb natuurlijk het koraal gesloopt. Dat moet ik nog recht zetten. Ik steek mijn hand uit, en er komen weer diverse anemonen, stenen en wieren. Ik hoor ze juichen. Thijs glimlacht. Dan gaat de bel. Ik loop naar de voordeur. Het is Rafael. ,,Hoi," zegt hij. ,,Kom binnen," zeg ik verrast. Hij doet zijn jas uit en hangt hem aan de kapstok. Hij krabt zich achter zijn oor. ,,Ik vroeg me af, kunnen we misschien vandaag nog even gaan zwemmen?" Ik knik enthousiast. ,,Natuurlijk! Loop maar mee!" We lopen naar mijn kamer, die een zooitje is. De spiegel glinstert aan de muur. ,,Ga jij maar eerst," zeg ik tegen Rafael. Hij stapt er doorheen. Ik wacht vijf seconden, en duik hem achterna. Rafael kijkt een beetje geschrokken om zich heen. Hij heeft nog nooit gezwommen met een staart. Ik steek mijn hand naar hem uit. ,,Ik help wel," zeg ik. Hij knikt en pakt mijn hand. Rustig laat ik hem de techniek zien en hij probeert het na te doen. Ik geef hem een compliment. Hij kijkt me lachend aan. Hij zwemt op me af, en ik pak zijn schouders. Hij geeft me een kus op mijn lippen. Ik sluit mijn ogen en geniet van het moment. ,,Riv?" hoor ik achter me. We stoppen met zoenen, en ik draai me om. Het zijn Jewel en Vylo! ,,Dolfijnen?" zegt Rafael. Zijn mondhoeken krullen omhoog. Jewel en Vylo kijken verbaasd naar Rafael. Snel stel ik ze aan elkaar voor, maar natuurlijk kunnen ze elkaar niet verstaan. ,,We vroegen ons af of je vanavond meekomt naar het groene rif. De schelpenweek wordt daar vanavond afgesloten met een lichtshow," zegt Vylo enthousiast. Ik knik. ,,Ik zal er zijn. Hoe laat?" vraag ik. ,,Bij zonsondergang," zegt Jewel. Rafael kijkt een beetje warrig naar het gesprek dat ik met de dolfijnen voer. Waarschijnlijk voelt hij zich ongemakkelijk omdat hij niet weet wat er gezegd wordt. ,,O ja," zegt Jewel. ,,Knappe jongen trouwens," zegt ze over Rafael zonder hem aan te kijken. Ik lach. ,,Maar wij moeten maar weer eens teruggaan," besluit ik het gesprek. ,,Tot vanavond!" zwaai ik ze na. Raf en ik zwemmen richting de poort.

Die avond lig ik in mijn bed met mijn telefoon. Thijs ligt ook al in bed. Ik kijk naar buiten. Het is donker, ik kijk naar de bijna volle maan die aan de hemel staat. Mooi... Hé, ik krijg een berichtje van Thijs:

Hey, slaap je al?

Nee, natuurlijk niet :p

Geleerd voor aardrijkskunde morgen?

Nee, daar had ik geen tijd voor. Welke toets ook alweer?

Hoofdstuk 5, Oceanen

Dat bedoel ik

Als het over je eigen habitat gaat kun je daar moeilijk niks over weten. Ik schud zo een 10 uit mijn mouw.

Volgens die andere klassen is de toets vet moeilijk

Het gaat wel lukken...

Niemand heeft hoger dan een 7.5

Het gaat wel lukken...

De normering is enorm streng

Oké, ik ga hem nog wel doorlezen. Ik pak mijn boek van tafel, en plof neer op mijn bed. Ik blader naar het juiste hoofdstuk. Topografie van de wereldzeeën, geologie van de lagen, dat weet ik allemaal wel. Ik zucht en gooi mijn boek op de grond. Ik ben moe en wil niet meer leren. De maan weerspiegelt in de spiegel aan de muur en schijnt in mijn gezicht. Zal ik hier even van genieten, of doe ik mijn gordijn dicht? Ik kies voor het laatste, zodat ik morgen vroeg op kan staan om de samenvatting door te lezen. Nou ja, als ik daar dan tenminste de moed voor heb.