Telefonu çalmaya başlayınca
çantasından çıkarıp ekrana baktı. En yakın arkadaşı Zeynep arıyordu. Hastalığını tek bilen arkadaşı oydu. Arkadaşının onu ne kadar merak ettiğini tahmin ederek telefonu açtı.
Esra: Efendim Zeynep?
Zeynep: Alo Esra. Nasılsın? Nerdesin? Haber de vermedin, merak ettim. Ne dedi doktor?
Esra: Sence ne diyebilir!
Yine aynı şeyler. Zeynep ben napıcam?
Sözlerinin sonunda yine göz yaşlarına boğuldu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
Zeynep: Esra bebeğim sakin ol. Bak bir yol bulacağız elbet. Sen şimdi bana gel, en azından yanlız kalma.
Buradan ayrılmak istemiyordu ama yanında arkadaşının olması ona daha iyi gelicekti.
Esra: Tamam geliyorum.
Telefonu kapattıktan sonra bor süre daha denize bakıp yerinden kalktı. Yoldan çevirdiği bir taksiye atlayıp Zeynep' in evine yola çıktı.
Evin önüne gittiğinde kapıyı çalar çalmaz arkadaşı kapıyı açıp hızla onu kolları arasına aldı. O kadar çaresiz ve yanlızdı ki; kapı önünde bu sarılma bile ona iyi gelmişti. Ellerini arkadaşına sarıp ona daha sıkı sarıldı.
Arkadaşının yorgun ve üzgün olduğunu bilen Zeynep, onu daha fazla ayakta bekletmemek için Esra' nın kollarından ayrılıp yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra
Zeynep: Hadi gel içeri geçelim, ayakta kalma
kalma
Deyip elinden tuttu ve birlikte salona doğru ilerlediler
- Bölüm Sonu -
ŞİMDİ OKUDUĞUN
" Lütfen Benimle Evlen "
General Fiction" Esra genç, güzel ve ılımlı bir kızdır. Fakat hayatının baharında hiç beklenmedik bir dert ile karşı karşıyadır. Ve bu derdin dermanı ise biri ile evlenmektir. Esra ise evleniceği adamı bulmaya karar verir "
