killer darling ;; yoonmin ✓

-09- |worry|

Jimin hala yüzüme bakıyordu. Saniyeler ilerliyor ama o hiç bir tepki vermiyordu. Son 5 saniyesi kalmıştı.

"Yoongi, git."

Gelmeyecek miydi?

"Jimin.. Gelecek misin gidecek misin?"

Kafasını iki yana doğru sallayıp kendine gelmeye çalıştı. Dışarıdaki adamlarım polisi bir müddet oyalayabilirlerdi.

"Siktir Yoongi neden bir katilin yanında kalmak istiyorum?"

Dudaklarım anında kıvrıldı.

''Gel benimle!''

Bir yandan koşarken bir yandan da Taehyung'u arıyordum. Haberi çoktan gelmiş olacak ki kısaca yoldayım, evden ayrılın, deyip kapatmıştı. Bodrumun çıkış kapısı ormandan geçen bir yola açılıyordu. Bu yolu fazla kişi bilmiyordu.

Jimin elini göğsüne götürüp dizlerinin üzerine çökmüştü. Neredeyse 10 dakikadır aralıksız koşuyorlardı.

"Yoongi... çok yoruldum..." Kesik kesik ve nefes nefese konuşuyordu. Şu an çok seksi görünüyordu.

"Sırtıma bin"

Gözlerini belertip bana bakmıştı. Kabul edeceğini beklemiyordum zaten.

"Tamam gel hadi şu ağacın dibinde dinlenelim"

Kafasını sallayıp ayağa kalktığında kolundan tutup ağaca yürütmüştüm. Ağacın dibine oturduğumuzda Taehyung'u aramak için telefonu elime aldım ama o arayana kadar aramamam gerektiğini fark ettim. Polislerin yanında olabilirdi ve onu aramam işleri karıştırabilirdi.

"Yolun bitmesine çok mu var?"

Geldiğimiz yola bakıp hesaplama yaptım. Bayağı gelmiştik.

"Az kaldı..."

Yolun sonundan adamlarımızdan biri bizi alıp sığınağa götürecekti. 5 yıldır polislerden kaçıyordum ve evime bugün hariç sadece 1 kez bu kadar yaklaşmışlardı. Tabi ki ben yine bir şekilde olaydan sıyrılmıştım.

''Seninle geldiğime inanamıyorum. Bütün bu saçmalıklardan kurtulabilirdim''

Saçmalık. Bu kelime biraz kırmıştı beni. Tamam bir katil olabilirdim ama... Tamam yaşadığımız olay gerçekten biraz saçma da olabilirdi ama... Hey! ne var kırılmıştım işte.

''Salaksın çünkü.''

Kafasını bana dönüp açık ağzı ve şaşkın gözlerle bakmaya başladı.

''Sen gelmemi istedin!''

Aynı şekilde ben de ona bakmaya başlamıştım.

''Delirdin mi sen! Sana iki seçenek sundum ve sen de gelmeyi tercih ettin.''

Gözlerinin hızlı hızlı kırpıştırıp bu sefer bedenini de bana dönmüştü.

''A-ama sonuçta seninle gelmemi istiyordun''

Dudaklarımdan bir kıkırtı çıkarak ben de bedenimi ona döndüm.

''Bunu da nereden çıkardın? Ah Jimin... Benden etkileniyorsun kabul et.''

Alaylı gülüşümle önüme döndüm.

''Hah! Asıl sen benden etkileniyorsun. Beni öpen sendin.''

Hatırlatmasa olmuyor muydu. Sessizce yutkunup sessiz kalmıştım. Nereden bileyim ben böyle olacağını. Akşam kararlıydım. Onu bugün öldürecektim. Son kez de onun öpmek istemiştim. Ama yine öldürememiştim. Ona git gide bağlanıyordum ve bu hiçte iyi değildi.