When They Meet Again [HIATUS]

Hinhin: 11

“Honey, Its been one week already. Aren’t you going to work?” Tanong ni Tita Shin sa labas ng pinto ng kwarto ko.

Nagtalukbong lang ako ng kumot at nagmukmok na naman ako sa kwarto ko. Tumulo na naman ang luha ko sa ala-alang kahit kelan ay hindi na magiging kami ng mahal ko.

Tinawagan ni Aiji sila tito Dex upang sabihin na isang linggo na kong nagmumukmok dito at hindi lumalabas.

Nakarinig ako ng pagbukas ng pinto. Oo nga pala may duplicate sila. Dapat pala itinago ko.

Naramdaman kong lumundo yung kama at the same time naramdaman ko rin yung haplos ng kamay ni Tita Shin sakin sa ibabaw ng comforter ko.

“Baby, you need to accept things for you to move on” Sabi niya sakin

“But, I don’t want to move on” Umiiyak na sabi ko sa ilalim ng comforter ko. Halos masoffucate na ko sa ginagawa ko.

“No. If youll not move on youll be miserable and we don’t want you to be one. We saw you suffered enough.” Inalis niya yung comforter na nakabalot sakin.

“I cant. I just cant accept the fact that he will never be mine.” Mugtong-mugto na yung mga mata ko kakaiyak dahil sa mga nangyayari.

“Akane, look at yourself. Tingin mo ba matutuwa sila Mommy mo pagnalaman nila na pinapabayaan mo ang sarili mo? You barely touch your foods these days and mukang isang linggo ka na rin atang di naliligo. Look ang laki ng ipinayat mo.” Sabi niya sakin ng makita niyang bagsak ang katawan ko.

Umupo ako sa kama at nagpunas ng luha ko.

“Baby, I know you’re hurt but its not an excuse para pabayaan mo ang sarili mo. I know how much you love that guy and I know how deserving you are for him but maybe destiny won’t allow you to be together. Maybe there is someone out there waiting for you. You need to date again and kalimutan siya. Kalimutan ang lahat.” Niyakap niya ko na para bang pag ginawa niya yun ay mawawala yung sakit.

“I wishe I can take away the pain but I can’t. All I can do is to hug you and support you. Always remember, we are all here for you. You are our angel.” Nakangiting sabi ni tita Shin sakin.

Tumayo ako at lumapit sa tokador sa kwarto ko upang tignan yung sarili ko. Ang laki nga ng ipinagbago ko. Kung payat ako nuon mas payat ako ngayon. Muka akong white lady kasi walang kulay yung muka ko at mugtong mugto yung mga mata ko na namumula pa gawa ng pag iyak. Ano ba naman yan. Bat hinyaan kong maging ganito ako over one guy? Hindi ko mapaniwalaan ang sarili ko. Tama si Tita Shin I need to accept things like this.

Binuksan ko yung phone ko at hinayaan munang pumasok lahat ng messages.

“Tita you can now go. I’ll be okay. Ill shower then I’ll go out.” Ngumiti ako sakanya.

Lumabas naman siya. Agad kong nilock yung pinto at humiga ulit sa kama ko.  Kinuha ko yung ipad ko at nakita ko maraming messages sa skype, facetime at marami ring missed calls.