Amerika Yolcusu

İYİ YOLCULUKLAR

Teyzemi gördüğümde resmen şoka girmiştim. Allah kahretsin ne diceyektik şimdi ?! Sinirle bakiyordu teyzem. Ne soyleyecektik?! Sinirden ağlıyorum. Kafami benim öküze çevirdiğimde gayet rahatti.

--EVDE--

"Siz ne yapiyorsunuz ha?! ne ?! ne?! beni delirtmek mi amaciniz?!"

Dedi teyzem sert ses tonuyla dayanamadim ve goz yasimin akmasina izin verdim

"Bagirma anne.." dedi sakin ses tonuyla ökuz ay pardon rüzgar

"Nasik bagirma ya?! nasil bagirma?! bitti Melisa gidiyorsun ?! anladin mi beni ?! oglumdan uzak duracaksin?! siz kuzensiniz?!" dediginde kafami tamam anlaminda sallayip yuksri ciktim..

Gidiyordum iste.. Demistim mutluluk bana haram diye.. Ne olacak simdi bitti mi yani? hayat boyle iste.. Hayat bile karsilikli.. Bu mutluluga bu üzüntü..

Valizimi hazirlamaya başladım..

Butun kiyafetlerimi koydum eksik bir sey kalmadi. Simdi ne bok yiyecektim. Ruzgari tam kazanmisken onu kaybettim.

Gitmek istemiyordum ama Ruzgarla annesinin arasinida bozmak istemiyorum. Lanet olsun.

Yarin gidecektim sanirim en iyisinuzanmak diye dusundum ve kapidan biri girdi.

"Efendim ruzgar" dedim sakince

"Gidicekmisin?"

"Mecburum"

"Degilsin"

"Sacmaliyorsun annenle aranin bozulmasina goz yumamam"

"Ha bu kadardi yani"

"Ruzgar.."

"Tamam"

"Tamam"

"İyi yolculuklar o zaman"

"Gelmeyecekmisin beni yolcu etmeye?"

"Arkadaslarla takilicaz"

"Peki"

"Dikkatli ol"

"Sende"

--SABAH--

Havaalanindayim teyzem benden ozur dilemesine ragmen kalmadim burada kalamzdim ruzgar beni istemedikten sonra..

Ucagin kalkma vaktiydi ne ses vardi nede baska birsey gidiyorum simdi cok uzaklara gidiyorum simdi basladigim yere yarim kaldi mutlulugum insanlar mutlulugun pesinden kosarkeb gidiyorum ben simdi uzuntulerimin oldugu yere cok uzaklara.

"SAYİN YOLCULARİMİZ UCAGİMİZ KALKMİSTİR İYİ YOLCULUKLAR.."

Dediginde ucagin kalktigini anladim ve telefonuma mesaj geldi

"KİRMİZİ KAZAK COK YAKİSMİS.. İYİ YOLCULUKLAR..."

-RUZGAR