7.BÖLÜM

356 22 0
                                    

Rüzgarın arkasindan öyle bakakalmistim. Hemen yanina gitttim.

"Özur dilerim"

"Neden ki? sende haklisin sonucta niye bana haber veresin?"

Bisey diyemedim ama gözlerimin dolduğunu hissettim.

Bana yaklaştı.

Yaklaştım.

Dudaklarını dudaklarıma değdirdırdı.

Ve piç gülümsemesiyle geri çekildi.

"Bu da sana ceza"

"Senden nefret ediyorum"

"Beni seviyorsun"

"Hayir"

"Evet"

"Ne düşünüsen düsün seni asla sevmem!"

"Ama ben sana aşığım!"

"Ciddimisin?" dedim tatli bir sesle

"Tabiki de hayir. Ben aptallara aşık olmam."

Yeter! Ayni seyi dedi. demirde aynisini demisti.

Kamptan ayrilmaya karar verdik cunku teyzemlerin 2 Aylığına Londraya gitmeleri gerekmis. Bizde bu sürecte Rüzgar ile. Birlikte kalicakmisiz.

Allah Kahretsin !

--ARABADA---

Konusmuyordu , konusmuyordum..

Hic bir ses yoktu.

Onunla konusmayi istiyorum,

Ama yapamiyorum.

Onu seviyormuyum ?

Evet.

Şimdi ağlıyor muyum ?

Evet.

"Yine ne oldu Melisa!"

"Bağırma bana!"

"Anlamıyorum ki seni. Yola cikali yarim saat oldu ve agzimi acmadim yinede agliyorsun!"

"Biliyo musun senin farkli oldugunu sanmistim"

"Ne"

"Bir an olsun öyle düşündüm. BİLEKLERİME BAK! BU Bİ KAC KİZİN ATTİGİ GİBİ SAHTE KESİKLER DEGİL! BU GERCEKTEN ÖLMEK İSTEDİGİM İCİN ATİLAN KESİKLER! BUGUN BANA NE YAPTİN BİLİYOMUSUN?! BU BİLEKLERİMİN ACİMASİNU SAGLADİN! KALBİMİN ACİMASİNU SAGLADİN! SANA NEDEN BİLMİYORUM AMA GUVENMİSTİM! DEMİR... BANA DEMİRİN SÖYLEDİKLERİNO SÖYLEDİN SENİ AFFETMEYECEGİM! TEYZEMLER GİDİNCE SANA NASİL DAYANİCAM BİLMİYORUM! İCİMDEKİ SES BENİ DELİ EDİYO VE SENİNLE BARİSMAMİ SOYLUYO! LUTFEN DAHA FAZLA CANİMİ ACİTMA"

hic bir sey demedi.

Aradan 15 dakika gecti.

"İcindeki sesi dinle"

Yoldan ayirmasi gozlerini ve devam etti.

"Yada kalbinin sesini, ikiside ayni seyi soyluyorsa ben her zaman senin guvenini kazanmaya hazirim

Prenses" dedi simdi ne yapacaktim.

Daha fazla burada kalamam sanirim. En iyisi İstanbula donmek. Ama nasil.

Yada Affetmeliyim. Bilmiyorum.

---GECE(EVDE)----

Saat sanirim gecenin 2si bi bakiyim ah evet.

Hemen meridvenlerden yukari cikarak pijamalarimi giydim ve yataga koyuldum. Korkuyorum. Cunku nedenini bilmiyorum . Salaklastim

Yine.

Hemen ruzgarin odasina gittim.

"Rüzgar"

"Efendim"

"Korkuyorum"

"Ne yapayim?"

"Yardim et"

"Yanima yat"

"Baska sansim"

"Yok"

"Tamam ozman geliyorum"

"Gel baş belası gel"

"Prensese ne oldu"

"Prenses sana yakışmadı, baş belası daha güzel"

İste simdi rahat rahat uyuyabilirim.

Amerika YolcusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin