Zamanı Geri Al!

Bölüm 2

Uyandığımda herkes oradan oraya gidiyordu. Ne olduğunu sorduğumda okul servisi kazası olacağını ne yapacaklarını bilemediklerini söylediler. Bende beni uyandırsaydınız ya dedim. Hepsi başını eğdi. Dünya geçitten ışınlandım. Kazanın olacağı yere gittim.

Birkaç dakika sonra servis geldi. Kaza yaptıkları an zamanı geriye aldım ve kaza yaparken durmalarını sağladım. Çocuklar ve şoför ne olduğunu anlayamadılar. Bende hemen zaman boşluğuna geri gittim.

Esna'ya geçen günkü kızı sordum. Ameliyat olmuş ve psikiyatriye gitmiş. Anladığım kadarıyla yeni haline alışamamış. Alışamaması normaldi. Çok şeyler yaşamıştı. Ailesi hep yanındaydı ama onun ağrıyı acıyı yine de çekiyordu. Birde canının yandığını ailesine göstermemeye çalışıyordu.

İnsanların bu özelliğini hep sevmişimdir. Ne çekerlerse çeksinler kimseye belli etmemeye çalışıyorlardı. Belli etmemeleri bir yerde iyiydi. Çünkü başka insanlar canının yandığını anladıkları an daha çok üstlerine gidiyorlardı. Buna birçok kez şahit olmuştum.

Gerçi onun bu yüzden böyle davrandığını sanmıyordum. Sadece ailesini üzmek istemiyordu. Arada büyükannesi de geliyordu. Sadece o gelince mutlu oluyordu. Onu çok sevdiğini anlamıştım. Her gün ilaçlarını alıyordu. O ilaçlar onu güçsüzleştiriyordu. Şuan karşısına çıksam hem ailesi hem de kendisi tuhaf karşılardı beni.

O yüzden şuan yanına gidemezdim. Onu uzaktan biraz daha tanımak istiyordum. Karşılaşmamız için bir yol düşünecektim. O zamana kadar onu uzaktan izleyecektim. Bu sırada da işlerime devam edecektim. Bugün okuluna devam edecekti. Bir yandan da hastaneye gidip gelecekti. Sürekli hastanede kalması onun için iyi olmazdı. Biraz değişiklik ona da iyi gelirdi.

O okuluna girdiği zaman bana da içeriden biri seslendi. Oturduğum yerden kalkıp içeri diğerlerinin yanına geçtim. "evet sizi dinliyorum" dedim. "şu adamı görüyor musun?" dedi Sona.

Hemen gözlerimi ekrana çevirip baktım. Bir çocuğunu kucağına almış bir çocuğunun elinden tutmuş zorla çekeliyordu. Kadının biri de adamın arkasından yürüyor çocukları bırakması için yalvarıyordu. Sanırım adam çocukları alıp götürecek. Kadın da götürmemesi için yalvarıyordu. Bu duruma çok üzülmüştüm. "bu olayın geçmişi" dedi Berran. "şimdi ben geçmişi mi izledim" dedim. "aynen öyle" dedi tekrardan Berran.

"peki ben ne yapmalıyım."

"sen bir şekilde adamı uyar olayın geleceğinde kadın canına kıymaya çalışıyor bir şekilde ölmüyor ama adam çok pişman oluyor"

"tamam ben bir şekilde düzelteceğim"

"hemen başlasak iyi olur"

"tamam hemen gidiyorum öyleyse"

Dünya'ya geçitten ışınlandım. O mahalleyi bulmaya başladım. Ekipmanımı yanıma almıştım. Onunla mahallenin yerini bulacaktım. Mahalleyi gelince şöyle bir etrafımı araştırdım. Adamı sordum mahalleliye. Biraz belalı bir tip olduğunu kavgadan geri durmadığını öğrendim. Mahalledeki çoğu insan bundan korkarmış.

"peki kimin sözünü dinler" diye sordum. "bir abisi var onun sözünden çıkmaz onun yüzünden karısını dövecekti" dedi adam. "neden ne oldu ki?" diye sordum. "abisi bu kadını birisiyle konuşurken görmüş bastı iftirayı gitti kardeşine anlattı bunu kadın zor ikna etti" dedi adam. "peki anladım çok teşekkür ederim" deyip adamın yanından ayrıldım.

Abisiyle konuşsam bile adamla konuşacağını sanmıyordum. O yüzden direk adamı bulup halletmem gerekiyordu ama tabi en baş zamanı o güne getirmem gerekiyordu. Zamanı 2 gün önceye getirip kenardan evi izlemeye başladım. Kadının bağrışlarını duyunca olayın başladığını anladım.