Halley Black ➳ Sirius Black

[2] Kaçak

Güneş, hiç olmadığı kadar aydınlıktı o gün. Halley, muggle arkadaşlarıyla beraber oyunlar oynuyordu.

Ancak onun oyununu bölen siyah bir köpeğin oyun alanlarına dalmasıydı. Halley köpekleri severdi.

Siyah, oldukça pasaklı görünen tüyleri vardı. Çocukları yararak ilerlemiş ve doğruca Halley'in üstüne atlamıştı köpek.

"Hey, sakin ol." dedi Halley kendini toplayarak. Köpek sürekli kuyruk sallayarak Halley'in etrafında dört dönüyordu.

Arkadaşları da Halley'in yanına gelmişti.

"Ama sen çok kirlisin." dedi Halley köpeğim tüylerini karıştırarak. Köpek sadece dilini sarkıtarak baktı ona.

"Onu yıkayalım!" dedi bir çocuk. Sokağın aşağısında yaşayan Tim'di bu.

"Evet, köpeği yıkayalım!" dedi birkaç çocuk ya. Siyah köpek buna çok sevinmiş olmalı ki çocukların bacaklarına süründü.

Sokağın çocukları dört bir yana dağılarak köpeği yıkamak için bir kap armaya başladılar. Sonunda Atlas ve Tim çöplerin içinden eski bir kap bulmuşlardı.

Çamaşır kutusu köpeğin içine girebilecek kadar büyüktü. Birkaç kız evlerden sıcak su getirdi ve kabın içi dolduruldu.

Köpek bundan çok hoşlanmış görünüyordu. Kabın içine atladı ve on tane kolun bedenini yıkmasına izin verdi.

Halley, nedense bu köpeği çok sevmişti. Onun Sirius Black olduğunu nereden bilecekti ki?

Köpek güzelce yıkanıp tüyleri iyice parlatıldıktan sonra Halley'in yanağını yaladı. Ardından da koşarak herkesin üstünü ıslattı.

Ve güneş batmaya başlayınca herkese veda edercesine patisini uzatıp çocukların yanından ayrıldı.

Halley o gün eve geldiğinde annesini oldukça endişeli buldu.

"Ne oldu, anne?" dedi oturma odasında voltalar atan kadına.

Goldie, olanları söylemek için arada kalmış görünüyordu. Sonra kumandayı alıp televizyona açtı.

Televizyonda bir adamın resmi vardı. Halley'in bir hafta önce gördüğü adamdı bu. Kafatasına benzeyen yüzü, keçeleşmiş sakalları ve çukur gibi görünen gözleri vardı.

'KAÇAK! SİRİUS BLACK HAPİSHANEDEN KAÇTI!' yazısı babasının resminin altında yazıyordu.

"Kaçmış mı?" dedi Halley korkuyla.

"Korkmana gerek yok, tatlım." dedi Goldie kızına sarılarak. "Seherbazlar buraya gelecek. Sen Hogwarts'a gidene kadar burada olacaklar. Gereken büyüleri yaptım. Asası yok, bize zarar veremez."

"Bize neden zarar versin?" dedi Halley korkuyu atlatarak. "O benim babam."

"Ah, Halley! Benim güzel yavrum." dedi Goldie. "Sana anlatmadığım o kadar çok şey var ki!"

"Anne?" dedi endişeyle Halley.

"Sirius, neden Azkaban'a gitti Halley, biliyor musun?" dedi Goldie. Artık bıçak kemiğe dayanmıştı. Halley bazı şeyleri bilmeliydi. "O ihanet etti, Halley. Bana, arkadaşlarına, herkese... O Voldemort adına çalışıyordu." yutkundu. Söyledikleri diline çok ağırdı. "O Potter'ların katili, Peter'ın katili, 12 tane masum muggleın katili."

Halley şaşkınlıkla kalakaldı. Babası bir katil miydi?

"Ama-"

"Bunu senden sakladım çünkü- çünkü asla onu bir katil olarak tanımanı istemedim." dedi Goldie. Burnunu çekti. Ağlıyordu. "O kötü bir adam, Halley. Sana, bana, arkadaşlarına zarar verebilir."