Ποιήματα, Στίχοι & Παρωδίες

Χρονομηχανή (Ποίημα)

Αφιερωμένο στη μη χαμένη αθωότητα...

Εκεί που ακούς μια αγαπημένη μουσική του παρελθόντος

είναι σαν να ανακατεύει κάποιος το χώρο των αναμνήσεων.

Ένα ρίγος απλώνεται μέσα σου,

σαν να χορεύουν τα σωθικά σου από χαρά στο άκουσμα του γνώριμου ρυθμού.

Ένα γλυκό μούδιασμα σαν όταν νιώθεις ανυπομονησία ή επικείμενο ενθουσιασμό,

Αυτό μάλλον είναι η συγκίνηση.

Εξαϋλώνεσαι, ακολουθείς τη μουσική.

Η μουσική είναι σαν μια χρονομηχανή.

Σαν τον παλιό, κολλητό φίλο.

Ακούς το αλλοτινό μουσικό σου κόλλημα,

συναντάς μετά από χρόνια τον στενό σου φίλο

Και με τους δυο έχεις μοιραστεί τόσα πολλά...

Η κοινή σας πορεία γεμάτη αναμνήσεις,

και καθώς ξανασυναντιέστε και δεν χορταίνετε ο ένας τον άλλο,

μοιάζει τίποτα να μην έχει αλλάξει.

Όλη η ζωή σου ανάγεται στο τότε, των χαρούμενων στιγμών

Το ιδανικό παρελθόν.

Μα έχεις κάθε λόγο να χαμογελάς.

Ρίξε τώρα λοιπόν μια ματιά γύρω σου

Και δες τελικά πόσα πράγματα έχουν μείνει κατά βάθος ίδια.

Έζησες ξέγνοιαστα το τότε κι ένιωθες καλά.

Φαίνεται να έχεις αλλάξει,

μα είσαι και εκείνος και αυτός.

Η ψυχή σου είναι η ίδια.

Ονειρέψου,

Όσο η μουσική σαν αύρα καλοκαιρινή ξεσκονίζει το συρτάρι της λήθης.

Σ'αγαπώ,

Γι'αυτό που ήσουν, είσαι, και θα είσαι,

Ένα παιδί.