Geç Kaldım!

9.Bölüm" Resim"

Yeni numaramı nereden biliyordu?
Evime bu kediyi nasıl koymuştu?

İlk zamanlar ciddiye almadığım, iyiliğimi düşündüğünü sandığım mesajcıdan ilk defa korkuyordum.

Gözüm cama kaydığında kapalı olduğunu gördüm. Nasıl bir psikopattı bu!

Aklım almazken masumca miyavlayan siyah kediyi gördüğümde tüm sinirim buhar olmuştu.

Konulduğu yerden aheste bir şekilde çıkardım ve kucağıma koyup siyah tüylerini okşadım.

" Benim ile ne derdi var anlayamıyorum" diye mırıldandım ve kafamı yukarı kaldırıp uzun bir süre tavana baktım. " Her kimse sınırları çok zorladı"

Kediyi usulca kutusuna bıraktım ve oflayarak ayağa kalktım kafam gittikçe karışmaya başlamıştı.

Yalan mı yoksa sınav mı?

Benden ne istediğini bilmediğim ve korkusunu üstünden atamadım bir mesajcı vardı.

Telefonum titrediğinde yerimden korkuyla sıçradım ve tedirgince telefonuma uzandım.

Ellerim titrerken ekran şifremi girip mesaj kutumu açtım. İçim bir nebze daha olsa rahatlarken Laradan gelen nesajı açtım.

Laraptalım.

Nerde kaldın kızım, bir çıktın gelmek bilmedin odana çıkmaya üşendiğim için yazıyorum hadi byü.

Göz devirdim ve telefonumu komidinin üzerine koyup yatağımı üzerinde masumca miyavlayan siyah kediye kısa bir bakış attım.

Kafamı sallayıp toparlanmaya çalıştım ve sesli nefes verip dolabıma ilerledim.

Dolabımı açıp içine iyice baktım. En sonunda beyaz pantolonumu çıkarıp giydim üzerinede mavi t-shirtimi çıkarıp giyindim ve yatağımın kenarında duran beyaz sporlarımı alıp ayağıma geçidim.

Aynamın karşısına oturdum ve saçımı taradım. Karşımda duran rimeli elime aldım ve yavaşça sürdüm.

Ayağa kalktım ve kediye son bir bakış attım. Odamdan çıkacakken ayağımı masamanın ucuna vurdum.

" Has.." diye bağırıp kendimi yere attım. Çok acıyan parmağıma elimle hava yapıyordum sanki işe yaracakmış gibi.

Yerde sürünerek masaya doğru gittim. " Ulan şerefiz masa, senin ne işin var orda, kim koydu seni oraya! Seni oraya koyana hiçmi itiraz edemedin. Ne biçim masasın sen!"

Masayla ettiğim kavgayı keserek ayağa kalktım. Son zamanlarda ki olaylardan dolayı iyi şizofrenleşmiştim.

Sıkıntıyla odamdan çıktım. Merdivenleri seke seke oturma odasına girdim.

" Kiminle kavga ediyordun sen?"

" Masayla"

****

Akşam yemeklerimizi yemiş, biz kızlar sofrayı toplamıştık. Tabikide ben hariç. Şimdi ise babam, abim ve Asaf sohbet ediyor, annem, ben ve Lara dizi,izliyorduk.

" Şerefiz! Yavşak! İmansız. Gül gibi kız aladatılır mı?" diy bağırarak elimdeki patlamış mısırı televizyona fırlattım.

Biraz fazla abarmış olacağım ki herkes bana döndü. Bu hallerime alışkın oldukları için herkes önüne döndü.

Ali hariç... 5 saniye kadar karşılıklı bakıştık. Gözüm yanmaya başladığında bakışlarımı çektim.

Aynı zaman içerisinde telefonum çaldı. Elimi cebime atıp telefonumu çıkardım.