BİRİNCİ BÖLÜM

10.7K 668 126
                                    

Merhaba arkadaşlar!

Sizlerden bir süre uzak kaldım,ama işte yokluğumu telafi etmeye çalışıyorum.;))

Dört bölüm birden!Ayrı kaldığımız her hafta için bir bölüm...;))

Yakında Can'da görüşmek üzere...

Keyifli okumalar!



                                                               ÇILGIN NİKAH


BİRİNCİ BÖLÜM


Genç kız mezarlıktan çıkıp,hızlı adımlarla otobüs durağına doğru yürümeye başladı.Bir kaç gün önce kanserden kaybettiği anneciğinin yanında düşündüğünden fazla kalmıştı anlaşılan,çünkü hava hafiften kararmaya başlamıştı bile.Biraz ileride,gelirken de gördüğü çiçekçi kadının da evine gitmek üzere hazırlandığını gördü.Kaldırımın kenarına yerleştirdiği iki küçük kovanın içindeki çiçeklerden sadece iki üç tane kalmıştı ve kadının bir eliyle kovaları kavrayıp,diğeriyle oturduğu tabureyi almak üzere eğildiği an sendeleyip,yere yığıldığını görünce,koşarak yanına gidip:

"Neyin var teyzeciğim?Dur,kımıldama,şimdi yardım çağırırım ben."diye telaşla yaşlı çingenenin başını dikkatle kucağına yerleştirip,çantasında telefonununu aramaya başladı.

"Su..."diye fısıldadı buruşuk yüzü iyice solmuş ihtiyarcık.

Kız telefonu aramayı erteleyip, çantasından küçük bir şişe su çıkardı ve kadının başını destekleyip,içmesine yardım etti.

Yaşlı çingene bitkince birkaç yudum aldı ve:

"Ben iyiyim kızım,kimseyi çağırma."diye biraz canlanmış olarak yalvardı.

"Ama..."diye itiraz etmeye çalışan kız,çiçekçinin onu dinlemeyip,doğrulmaya çalıştığını görünce,onun yeniden tabureye oturması için yardımcı oldu.

"Çiçekleri bitirebilmek için biraz geciktim.Pek bir şey de yememiştim,ondan oldu galiba."diye mırıldanan kadına:

"Ah,şanslısın öyleyse.Ben de bugün bir şey yemedim,o yüzden yanıma bir paket bisküvi almıştım,ama hiç canım istemedi."deyip, çantasını tekrar karıştırmaya koyuldu ve bisküvi paketini bulunca,kadıncağıza faydalı olabileceğinin hevesiyle hemen açıp,uzattı.

"Öyleyse bölüşelim."dedi yaşlı çingene yüzünde şefkatli bir gülümsemeyle.

Kız onu kırmadı,yanına çömeldi ve bir bisküvi alıp,çiğnemeye başladı.

"Bir yakınını kaybettin galiba."diye usulca sordu kadın, kızın süzülmüş yüzü ve kızarık gözlerine bakarak.

"Annemi."diye kısaca yanıtladı kız yutkunarak.

"Başın sağ olsun evladım."dedi üzgünce çiçekçi ve ağlamamaya çalışan kızın dikkatini dağıtmak için:

"Artık çok daha iyi hissediyorum.Ama sana borçlandım."dedi muzipçe.

"Yo,hayır,pek bir şey yapmadım ki ben."diye mahcup bir şekilde itiraz etti genç kız.

"Sen elinden geleni yaptın ve bu yeterliydi.Şimdi de ben elimden geleni yapacağım.Aç bakalım avuçlarını."

Kadının sesi artık daha enerjik çıkıyordu ve bunun sevinciyle kız tereddüt etmeden ellerini ona uzattı.

Yaşlı çingene gözlerini kısarak dikkatle tuttuğu avuçlara baktı,sonra cebini karıştırıp bir kutu kibrit çıkardı.Deminden beri yanan sokak lambalarının ışığı yetersiz gelmiş olacak ki, birkaç kibrit çöpünü peş peşe yakıp,kızın avuçlarını uzun uzun inceledi.

ÇILGIN NİKAH (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin