Ardından zaman geçti artık ikizlerle hep konuşabiliyorlardı. İkizler bizi dışarı çıkartın dediğinde çıkartıyorduk çünkü onların güçlü ve doğal bir ortamda yaşaması gerekiyordu. Ardından hep annem geliyordu ve bize ikizler hastalanacak öyle yapmayın çamura sokmayın diyordu orda pis pis böcekler var diyordu ama biz boşver diyip geçiyorduk ertesi gün ikizler bize anne baba artık biz büyüdük ve uzun zamandır büyümemize ortaak olduk dedi size göre daha küçük sayılırım dedi ama şu an bi 1 yıl geçse yaşlı sayılırız dedi. Biz de zor da olsa otran ın zoruyla kabul etmek zorundaydık ama üzülüyoduk çünkü ataları nın yanına gitmek istiyolardı bu ise şila denilen bir dünya dışı varlıktı ona ulaşmaya çalışıyorlardı çünkü onun genlerini taşıyorlardı....
