Mahal Kita Kasi

Kabanata 3

Coffee

The delivery guys left.

Still curious who gave the tulips.
And yeah, I must admit I'm so kilig.
Is it Edward?

Wala man lang kasi note na nakalagay.
Inayos ko ang mga tulips at nilagay sa aking table.
I took a picture of it to post in my IG account.

"Kay sarap ng buhay single hindi ba?" Nangingiti si Norcel na habang nag aayos ng mga bulaklak ay pinapanood ako.

"Totoo yan" sabi ko ngumiti sa kanya.

"Pero ang tagal na din na wala ka man lang boyfriend ah" komento nito.

"Hindi pa ulit tumitibok eh" maikli kong sagot habang hinihipo ko ang bawat petals ng tulips. Ang ganda ng kulay nito.

Nag ring ang phone. Naisip ko baka isa yun sa may order sa amin. Sinagot ko agad.

"Allie's Flower Shop Good morning" bungad ko.

"Hi Allie right?" Tanung ng kabilang linya.

"Speaking how can I help?" Sagot ko naman at nakakunot noo kung sino kausap.

"We would like to get your service for a flower arrangement" tugon ng kabilang linya.

Nanlaki ang mata ko at napahawak sa bibig kong napa nga nga. Totoo ba ito? This is a great opportunity!

"Thank you! sure!! I hope we can meet so we can discuss more details. We are open today till 2pm" mabilis kong respond and sounded so excited.

For clients, we have a space sa loob ng shop. May table and chair doon where we can entertain customers.

"Good. Yes lets meet tomorrow. Are you free?" Sagot sa kabilang linya.

Shocks tomorrow pa?!
Family day ko ang Sunday ohmy!
Pero kliyente to Allie!

Hindi ako makasagot agad at nag aantay ang nasa kabilang linya na napaka silent ng background pansin ko.

"Ahmmmm usually hindi ako nakikipag meet talaga ng Sunday. It is a family day for me" sagot ko and I waited ng sagot sa kabilang line.

5 seconds
10 seconds
20 seconds

Tahimik ang background. Walang sagot.
Shit baka mawala pa ito sige na nga.

"Hello? Ahmm sige what time tomorrow and where?" Tanong ko kahit medyo tumataas ang kilay ko. Mukhang may attitude ang isang ito.

Kahit small time lang basta peaceful na hanap buhay ok na ako.

Kaysa ganitong kausap mukhang ngayon pa lang may attitude na.

"At the coffee shop near your store. Lets meet at 5pm? Would that be alright?" Sagot sa kabilang linya.

Ganung oras talaga? Schedule namin ni Angie manood ng movie pag ganung oras at gumagawa pa ito ng pop corn while we are both sitting down sa floor and munching.

"Alright see you then" malungkot kong sagot.

"Hey is there a problem?" Agap ng nasa kabilang linya

Kailan pa naging after sa emotion ang mga customer aber?

Nakataas na talaga kilay ko eh.