don't say it's over [kth]

mørk sjel

eskisi gibi değilim taehyung.

karanlık korkumu yendim,

aydınlıktan korkmaya başlayarak. 

uyku perisi gelmez oldu odama,

uyumuyorum günlerdir,

belki de yokluğundandır sessizliğim.

beni yaşatmaya çalışırken nasıl ölümü istersin?

azrailin dolaştığı soğuk koridorlarda hıçkıra hıçkıra ağlarken buluyorum seni,

yorulduğunu söylüyorsun.

katlanamadığını söylüyorsun.

ve yanağından düşen her  gözyaşında, 

ben boğuluyorum.

"yalvarırım, ağlama.

dayanamıyorum."

sıkıca sarılsak da ruhlarımız küsmüş,

gözyaşlarımızın birbirine karışmış.

ağlaman durmuyor,

daha da şiddetleniyor.

ellerin titriyor,

kahküllerin uzamış, gözlerine batıyor.

dağınık her yer,

kırık şişeler batıyor ayağıma. 

hissetmiyorum acıyı,

hissetmiyorum çünkü senin gün geçtikçe göç etmen kadar hiçbir şey acıtmaz benim canımı.

soğuyor bedenin, 

ısıtamıyorum.

"seni koruyamadığım için üzgünüm.

böyle olmasını inan istemezdim."

o halde bile beni düşünüyordun taehyung,

belki sana bu yüzden aşıktım deliler gibi. 

belki de bu yüzdendir gitmenden korkmam. 

"ben, ben seni hak etmiyorum taehyung."

soğuk mermerler, soğuk bedenlerimizi işgal ederken, 

sen hala ağlıyorsun.

tekrarlıyorsun durmadan.

"ölmeliyim, ölmeliyim,ölmeliyim.."