Jaebum ile hayal et 💘

1.6K 49 8
                                    

Bölüm şarkısı: Anne marie - Ciao Adios

♤ ♤ ♤

Senin ağzından:

Yastığımın yere düşmesi ile uyandım.
Saate baktığım da, daha zaman olduğunu gördüm.

Uykulu bir şekilde yataktan kalktıktan sonra etrafıma baktım ve lavaboya doğru ilerledim.

Rutin işlerimi hallettikten sonra üniformalarımı giyindim.

"Gömleğimin düğmelerini yanlış iliklemiş olabileceğim" şüphesi kafamda dolaşıp duruyorken tekrar kontrol ettim.

♤ ♤ ♤ ♤

Çantamı alıp çıktıktan sonra otobüs durağına doğru ilerledim.

Otobüse bindim ve bir kaç durak sonra; en yakın arkadaşım -O bir İngiliz- Rachel'ın da bindiğini gördüm.

İlk başta Rachel beni görmedi ve telaşlı bir şekilde arkaya doğru ilerledi.

Ona, sessiz olmasına özen göstererek seslendim.

Ben: "Hey, Rachel!"

Bana baktı ve beni gördü. Beni görünce sanki biraz olsun rahatlamış gibiydi.

Rachel: "Aah, (S/A) sen de mi buradasın?"

Kafamı hafif yana eğip, gözlerimi kıstım.

Ben: "Rachel, biz her gün bu otobüs ile okula gitmiyor muyuz?"

Rachel: "Sen geç kaldığımızın farkında değilsin galiba.."

Ben: "Şaka yapma. Geç kalmadık."

Dedim ve telefonumun saatini gösterdim.

Rachel durumu anlayınca güldü ve sakinleşti.

Dün telefonunun saatini 1 saat ileriye almıştı, ve düzeltmeyi unutmuştu.

Ben ise hâlâ uykudan uyanamamıştım.

Ben: "Rachel, sanırım geç kaldığını sanınca kupayla birlikte içtin kahveyi huh? ㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ"

Ben gülerken Rachel koluma dürttü.

Rachel: "Dalga geçmen hoş değil (S/A)"

Böyle dedi fakat göz göze geldiğimiz an da gülmeye başladı.

♤ ♤ ♤

Okula varmamıza kısa bir süre kalmıştı ki; çok çok fazla tatlı bir çocuk otobüse bindi.

Kahverengi saçları çok güzel görünüyordu ve onu mükkemmel gösteriyordu.

Bir yer bulup oturdu. Ben ise onu izliyordum.

Bir anlık kafasını telefonundan kaldırmasıyla göz göze geldik.
/Bu anı unutamayacağım/

Bana baktı ve ben kafamı çeviremedim.
Bakışları bile güzeldi.
En sonunda bakışlarımı kaçırdım ve kafasını yana sallayıp güldü.

Üzerinde okul forması yoktu. Gerçi, öğrenci olduğunu düşündüren tek şey elinde ki defter ve sırtında ki çantaydı.

♤ ♤ ♤

Okulun aşağısında ki durağa geldiğimizde o da indi.

Yürümeye başladık fakat o başka bir yoldan gitti. Biliyordum işte.

Rachel: "Sana ne oldu ya? Az önce gülüyordun, şimdi suratın asıldı?"

Ben: "Hemen farkettin yani.."

Dedim ve gülümsedim.

Rachel: "Tabiki canım, insan best friend'ini tanır! Şimdi anlat her şeyi, ha bir de o çocuğa olan bakışkarını görmedim sanma"

Ben: "İnanamıyorum Rachel sen CIA'ye gir bence."

Rachel: "Ben ingilizim."

Ben: "Baby, I'm sorry (not sorry)"

Rachel: "Konuyu değiştirme."

Ben: "Aah, şu otobüste bir çocuk vardı ya, böyle kahverengi saçları vardı çok güzel, kelimelerin anlatmaya yetmediği.."

Rachel: "Sen en son ne dedin?"

Ben: "Kelimelerin anlatmaya yetmediği' dedim."

Gizlemenin anlamı yoktu, en yakın arkadaşım olduğu için zaten anlamıştı.

Ha bir de Harry'yi unutmamak lazım.
Harry, Rachel'ın kendisinden 1 yaş büyük olan harika kuzeni, evet harika, çünkü bize her konuda yardımcı olur.

Rachel'ın, Harry'den yardım almayı düşündüğünü biliyordum bu yüzden "Aynen" dedim.

Okula girdiğimiz an da, Harry'nin yanına gittik -biz 11. Sınıfa gidiyoruz, Harry ise 12-

♤ ♤ ♤

Ben: "Harry, sana ihtiyacımııız vaar"

Harry: "Söyleyin bakalım sorun ne?"

Ben: "Bu okulda kahverengi düz saçlı, kahverengi gözlü uzun boylu bir çocuk var mı?"

Harry: "(S/A), okulun yarısından fazlası, söylediğin özelliklere sahip. Bunu bulmamız biraz zor."

Harry haklıydı. Normal Güney Kore'lilerin neredeyse hepsi öyleydi. Farklı milletten olanlar zaten anlaşılıyordu.

Umudumu yitirmeye başladım.

♤ ♤ ♤

Tenefüste, Rachel ile kantine indik. Daha sonra sınıfa çıkıyorduk ki; müdürün odasının kapısı açıktı ve içeriden sesler geliyordu.

Geçerken oraya bakmadan edemedim ve bakmam ile "OHA" diye bağırmam bir oldu.

O, müdürün odasındaydı.

Rachel: "Sakin ol demeyi çok isterdim fakat ben de sakin olamayacağım."

O an, O, bize baktı ve baktığı an Rachel'ın kolundan tutup yan tarafa ilerledim.

O'nu bulmuştum...

Sonunda yeni bir come back yaptım euheheheheh

10 Ekim de bizimkiler de come back yapıyor...
Bekleyemiyorum ya

(Bölüm atamamamın sebebi anlaşılacağı üzere "okul")

Bu arada unutmadan DNA çoksel 😍😍😍😍😍

GOT7 İLE HAYAL ET Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin