ChoiJunDam senin için 😊💞 ( ve tüm okuyucular için. Sizi seviyorum 😍😍)
Peki ya ölümler? Kaçmak için iyi bir yol mu? Belki de bazıları için... acı çekmekten yorulanlar...
Yugyeom
Günlerdir birşey yemiyorum, umurumda bile değil. 'Bunu neden yapıyorsun' diye haykırdığımda bana titreyen sesi ile sadece 2 kelime söylemişti "senin için" ve daha sonra, ona engel olamadım ( dizlerinin üzerine çöker ve hıçkırarak ağlamaya başlar 😢😕). Kendimden nefret ediyorum!!Olay
Artık çok yorulmuştun. Daha 17 yaşındaydın. En deli zamanların. Sevgilin Yugyeom'u çok seviyordun. Fakat bir sorun vardı; kimse ilişkinizi onaylamıyordu, diğer üyeler dışında. Ailen olsun, fanlar olsun, herkes üzerine geliyordu. Eskiden kalma psikolojinin de çok da iyi olduğu söylenemez. 14 yaşından beri psikolojik tedavi görüyordun. Bazen halisülasyonlar bile görebiliyordun. Çoğu kez intihar etmek istemiş ve kendine zarar vermiştin. 16 yaşında Kim Yugyeom ile tanıştın. Ve o gün bu gündür o senin küçük yaramaz maknae'nindi ( umarım doğru yazdım ). Artık antidepresan kullanmaya gerek yok dedin; çünkü Yugyeom en güçlü antidepresandı. 2 aydır seni rahatsız eden bir grup kız vardı. Sürekli sana Yugyeom'dan uzak durmanı veya kendini öldürmeni söylüyorlardı. 2ay 3ay 4ay derken artık cidden yorulmuştun. Evde hıçkıra hıçkıra ağlayıp Yugyeom'a mektup yazmaya başladın.
Mektup:
Yugyeom...
Sen en değerlim, dokunmaya kıyamadığım. Artık uyurken seni izleyemeyeceğim. O kızlar yüzünden seni bırakmak istemiyorum. Çünkü ben bunu yapmasam sana zarar geleceğinden korktum. Ellerimin arasından kayıp gideceğinden korktum. Gece uyurken bana güzel sesiyle şarkı söylemeyecek birinin olmamasından korktum. Sabah uyandığımda ise, kollarının arasında olmamaktan korktum. Yüzüne dokunamamaktan, saçlarını öpememekten, gözlerine bakamamaktan korktum. Dünya büyük, çok küçük ellerim. Seni tutmaya bile yetmiyor. ( model'den alıntı ) Sensiz olmazdı. Fakat ben olmadan olabilir. Bu ponçik kalbim senin için atıyordu, fakat bu kadar yükü kaldıramadı. Hoşçakal sevdiğim. Kendine iyi bak, üzülme sakın. Hastalanma sakın. Hava soğukken sana aldığım eldivenleri giymeden dışarı çıkma. Sesine dikkat et, onu da çok seviyorum. Ve son olarak, sonsuza kadar beni sev. Başkasını sevme! :')
Seni seviyorum, tahmin edemeyeceğin kadar çok...
(Adın)Mektubu yazdıktan sonra masaya bıraktın. Tam eline bıçak alacak iken Yugyeom gelmişti. Elinde o bıçağı ve akmış rimelini görünce korkarak: "sevgilim ne yapıyorsun bırak o bıçağı"
Dedi. Sen: "artık çok yoruldum sevgilim. Bu hayatın yükünü kalbim taşıyamıyor. Kendimi ölüme terkedeceğim. Hoşçakal, seni çok seviyorum" dedin. Yugyeom : "Bunu neden yapıyorsun ? " diye oldukça yüksek sesle haykırdı. Sen ise sesinin titremesine engel olamadan dudaklarından iki kelime döküldü : "senin için ". Ve daha sonra bir çizik attın fakat bu çizik bileğinin tamamını kaplayan diğer çiziklerden daha derindi. Yugyeom bir anlık sinir krizi geçirerek seni hemen hastaneye götürdü.Yazar'ın ağzından Yugyeom'un
Duyguları:
O an gözünün önünde canlandıkça, kendini unutmak istiyordu. Milyonlarca kez vaz geçse de tekrar hayata tutunuyordu, onun (senin) için, 'o yaşayacak'. Tekrardan senin kahkahalarını duyabilmek, başını göğsüne yaslayıp uyutabilmek için herşeyden vazgeçmeye hazırdı. Ama elinden birşey gelmiyordu. Çaresizliği tüm varlığını sürdürüyordu. Ve defalarca kez unuttu, kim olduğunu.
Çok umutsuzdu. Her geçen gün umutları tükeniyordu. Çünkü 3. Gündü ve hala komadaydın. Biraz daha bekleseydin o gün içerisinde sana evlenme teklifi edecekti. Her kalp atış cihazından ses geldiğinde hıçkırarak ağlamaya başlıyor ve doktorları arıyordu. Ona (sana) çok bağlanmıştı. Bu bağları bir bıçağın kesmesine engel olamamıştı. Hem bağları hem de onun (senin) bileklerini. Onun (senin) son 2 kelimesini ve kollarının halini...
Düşündükçe gözyaşlarına ve haykırışlarına tekrar tekrar engel olamıyordu. "Hani meleklere birşey olmazdı ? Neden bana yalan söylüyordunuz? " diyerek ailesini düşünüyordu.5. Gün
Bir an da kalp atış cihazının sesi kesildi. Yugyeom tekrar ani bir sinir krizi geçirdi. " ONU KORUYAMADIM " diyerek bağırıyordu. Daha sonra doktorlar (senin) yüzünü beyaz bir örtü ile örttüler. Yugyeom gördüklerine inanamıyordu. Duvarları yumruklayıp "o ölemez daha çok genç ben o'nsuz yaşayamam lütfen ölmesin, lütfen" diyerek ağlıyordu. Jaebum onu sakinleştirmeye çalışsada işe yaramadı.
Jinyoung: "(hüzünlü bir ses tonu ile ) hadi gel Yugyeom " diyince Yugyeom ona ağlamaktan kıpkırmızı olup şişmiş gözleri ile acı dolu bir şekilde baktı. Jinyoung onun bu haline dayanamayıp gözlerini kaçırdı ve lavaboya doğru ilerledi. Diğer üyeler de ağlıyorlardı. Yugyeom'un elleri duvarları yumruklamaktan hep yara olmuştu. Çaresizce etrafına baktı. Oradan yatan kişinin hala "sen" olduğuna inanmıyordu. Birkaç dakika sonra kalp atış cihazı tekrar normale döndü. Yugyeom bu sefer sevinç çığlıkları atıyordu. 5 gün süren zorlu komadan sonra Yugyeom için tekrar hayata tutunmuştun. Yugyeom doktorlardan izin alarak 5 dakikalığına içeri girdi. Küçük ellerini tuttu ve : " seni koruyamadığım için özür dilerim sevgilim. Sana çok teşekkür ederim beni bırakıp gitmediğin için. Seni çok seviyorum."
Söylediklerini duymuştun. Gözlerini açarak ona gülümsedin ve Yugyeom'un elini daha sıkı tuttun.Selamlarr. Bu hikayeyi eltime hediye ediyorum. Normalde mutsuz son olacaktı fakat mutsuz son olunca baya bi ağladım. Gerçi bunda da mektup kısmında fln ağladım. Kendinize iyi bakın. En kısa sürede Jinyoung'u da yayınlayıp istek alacağım. İsteklerinizi şimdiden yazabilirsiniz. (Başka gruplarda olur)
459 okuma olmuş 💞 beni desteklediğiniz için sizi seviyorum. Bu arada doğum günümde teog var. Yani 26 nisan da. Yani doğum günü mesajları atıp doğum gününde teog a girecek yazarınızı mutlu edebilirsiniz. 😊😀
Sizi seviyorum 💝💕😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GOT7 İLE HAYAL ET
FanficGot7'ı sonsuz seven AhGaSe'lere adanmıştır. Got7 with IGot7 ❤