You Can't Change Destiny: The Script For Movie Version [COMPLETE]

Scene # 10

Sa bubong,

Gian: Bhabysis, we’re going to the states na… I just wanna say good bye to you…

Karoline: Ha? Bakit naman Bhabybro?

Gian: Dun na kasi ako pag-aaralin ng tita ko ehh… ayaw ko mang sumama, pero wala na rin akong magagawa kasi sila nalang ang pamilya ko…

Karoline: Ha? Panu na ako? Iiwan mo na ako?

Gian: Ayaw ko man, pero ou… sorry… (hinawakan niya ang mga kamay ko) Hayaan mo, gagawa ako nang paraan para magkita tayo ulit…

Karoline: Babalik ka ahh…

Gian: Di ko sigurado pero gagawa ako nang paraan…

Karoline: Ganun ba? Mamimiss kita… promise… :(

Gian: Ako rin, mamimiss kita…

Karoline: (Sabay na sinabi) may gusto sana akong sabihin ehh…

Gian: Mauna ka na…

Karoline: Ha? Ikaw na…

Gian: Matagal ko nang nililihim sayo tohh…

Karoline: Anu yun Bhabybro?

Gian: May ikwekwento sana ako sayo ehh…

Karoline: Anu naman yun?

Gian: (tumingin sa malayo) May isang batang lalaki kasi, habang naglalakad siya, may narinig syang boses ng batang babae… tapos, nilapitan niya yung babae, tinanong niya kung bakit siya umiiyak… Nung mga panahon na nag-uusap sila nung batang babae,  na-love at first sight na siya dun sa babae…

Napatulala lang ako kay Gian, lumulaki ang mga mata… Habang siya ay nakatulala pa rin sa malayo… I can’t say even the very shortest word na nasa dulo nan g dila ko…

Gian: Sabi nung babae, nasabit daw sa puno ung test paper niya… Siyempre, napakabait nung batang lalaki, kinuha niya sa puno yung test paper ng batang babae at dahil dun sa test paper na yun nagkaroon ng peklat sa kaliwang braso yung lalaki at dahil dun nagkaroon ng bestfriend yung batang lalaki… tapos nung teen-ager na sila, palagi silang mag-kasama… sa tuwing mag-kasama silang dalawa, palaging naka-ngiti yung batang lalaki… Sa tuwing kasama niya yung babae, dun lang siya sumasaya kaya nga ayaw nyang mag-kahiwalay sila ehh… isang araw, narinig nung batang lalaki yung batang babae na may kausap… narinig niya na mahal din pala siya nung babae kaya lang natatakot siya baka kasi masira yung friendship nila kapag inamin niya ung nararamdaman niya dun sa batang lalaki…

Karoline: Ha?! Nandun ka nung…

            He just continue everything…

Gian: Gustong-gustong lumapit nung batang lalaki habang nag-sasalita yung batang babae kaso parang may pumipigil sa kanya na ewan…

And I was shocked ng unti-unti siyang napapatingin sa akin… I don’t know what to do, I don’t know what to say… I’m just speechless…

Gian: Tapos ngaun, kaharap niya ung babae, at aaminin na niya ung tunay na nararamdaman niya para dun sa babae… Karoline, siguro alam mo naman kung sino yung mga tinutukoy ko dun sa story ko diba? Matagal na kitang mahal Karoline… Tinatago ko lang kasi gaya mo, ayaw kong masira ang friendship natin… naging duwag ako… pero, simula nung marinig ko yung mga salitang yun na lumabas sa labi mo, nagkaroon ako ng confidence na harapin ka ngaun…

Karoline: Panu na si Ashley?

Gian: Ahh… si Ashley ba? Wala naman talaga akong gusto sa kanya eh… Ang totoo, pinagseselos lang kita… Then, I succeed… :D Karoline, may itatanong sana ako sayo ehh…

Karoline: Anu naman yun?

Gian: Pwede bang hintayin mo ako?

Karoline: Hihintayin kita… pangako yan…

Gian: Pag-balik ko dito, magpapakasal na tayo…

Karoline: Ha? Agad-agad?!

Gian: Ou… mahal na mahal kita…

Karoline: Mahal na mahal din kita…

Gian: Eto, tanggapin mo tong necklace na ito…

(Inabot niya sa akin ang gumamela…)

Karoline: Salamat ahh…

Gian: Meant to be talaga tayo kasi, favorite mo ang Gumamela at sa lahat ng bulaklak, sa gumamela lang ako walang allergy… Kaya alam kong magkakasundo tayo… sana kahit malanta toh, aalagaan mo pa rin at itatago… para palagi mo akong ma-alala kahit di pa tayo magka-sama…

Karoline: Alam na alam mo talaga kung anung gusto ko anoh? Pero diba, alam mo naman na kahit wala ito, hinding hindi kita makakalimutan…

Gian: We will see each other soon…

Karoline: I love you… :D babalik ka ahh…

Gian: Ou… para sayo, pangako ko yan… :D mahal na mahal din kita… :D