AYRI DÜNYALAR

Yemin Ediyorum!

Merhaba arkadaşlar fotoğrafta gördüğünüz namı değer Deniz yani şizofrenimiz!

Boğazıma değen bıçakla irkilerek çığlık attım.

Çığlığı duyan patronum şaşkınlıkla

-"Du-dur tamam işe geri aldım      Duru'yu. Hem o seni tedavi edicek söz veriyorum. Hastahanemde bi cinayete daha göz yumamam."

Bu son cümlesini mırıldanarak söylemişti. Ee ben ne yapmalıyım? İşe geri alındım diye sevinmelimiyim, yoksa boğazımda bir bıçak olduğundan üzülmelimiyim. Boğazımı tutan çocuk konuşmaya başladı.

-" Ta-tamam a-ama söz ve-verdin. "

dedi. Sonra yavaşça çekti bıçağı ve beni kendine çevirdi sonra devam etti.

-"Lütfen benden korkma. Bana yardım edebilecek kişinin sen olduğunu düşünüyorum. Şu yanımda duran sözde hayali insanları kaybet, kurtar beni lütfen."

dedi. Ve bi damla göz yaşı döküldü o gökyüzü gözlerinden. Üzülmüştüm ona bende biliyordum sadece bi stajer olduğumu ama o bana bu kadar inanırken' hayır' diyemezdim ki ona. Demedim de zaten kolumu tutan elini alıp kendi elimin üzerine koydum.

-" Seni kurtarıcağıma yemin ederim."

dedim. Ve bende ağladım. Neye dayanarak yemin ettiğimi bilmiyordum ama ne olursa olsun ona yardım edecektim. Ben böyle düşünürken bir anda sarıldı bana. Upuzun du tabi ben ise 1.50 oda tahminimce 1,75-1,80 falandı. Sarılmamız bittikten sonra önüne dağılmış olan siyah saçlarını kaldırdı ve toparlanarak

-"Benim adım Deniz. Kurtarıcımın adı ne peki?"

dedi. Bende tebessüm ederek cevap verdim.

-"Kurtarıcınızın adı Duru, Deniz bey."

dedim. Ve oda güldü. Yanımıza koşarak biri geldi, herhalde ablasıydı gençti çünkü, üzerinde buz bir kot ve yarım polar vardı. Havalı birine benziyordu ama benim şu an ki halimden bin kat güzeldi. Ah! İğrenç gözüküyorum. Kızın üzerinden gözlerimi çektikten sonra Deniz'e sarılıp ağladığını gördüm. İyi ama sevgiliside olabilirdi. Neyse bunları sonra öğrenirim şimdi ilgilenmem gereken bir şizofren hastam var.

Patronumun yanına gittim ve şaşkın bir şekilde

  - "1.sorum, alanım psikoloji değil,nasıl becericem?
  2.sorumda gerçekten işe geri mi alındım?"

dedim sırıtarak. Oda gayet ciddi bir şekilde

-"Bak Duru 1.cevabım artık psikoloji okuyacaksın. 2.cevabım ise evet işe alındın."

dedi. Hemen bağırarak cevap verdim.

-"Pardon ama siz ne dediğinizin farkındamısınız? Psikoloji nedir ya?"

dedim. Aynı benim gibi bağırdı oda.

-"Asıl sen ne dediğinin farkındamısın? Hayatını kurtardık kızım senin ne yapabilirim başka söyle hadi!"

dedi. Aslında haklıydıda ama öyle pat diye söyleyince şaşırdım bende. Sonra kafamı eğip konuşmaya başladım.

-"Bari bugün izin kullanabilir miyim?"

dedim sessizce. Oda tamam anlamında kafasını salladı. Yavaş adımlarla çıktım 40 katlık özel hastahaneden. Karşı caddedeki sahilden yürümek istedim ve karşıya geçtim. Şu üstümdekiler kurtulmak istiyordum. Bi lavabo tabelası gördüm. Takip ettim yolu ve bulup içeriye girdim. Kapıda bekleyen kadına 50 liklerden birini uzattım. Oda hiç hayır demeden 1 lira için bozmuştu paramı. Sonra içeriye girip çantamda her zaman taşıdığım pamuklu eşofmanımı ve yarım uzun kollu pamuklu üzerini çıkardım. Giyinip saçlarımı yandan topladım ve üniformalarımı koluma taktığım çantamın içine koydum. Sahile gidip bir banka oturdum. Çantamdan kulaklıklarımı çıkartarak en sevdiğim müziği açıp kendimi ödüllendirmek istedim. Önümden geçen seyyar satıcıdan bir pamuk şeker aldım. Elimle küçük bir parça bölerek ağzıma attım. Arkamdan bir ses geldiğini duydum  sonra

-"Ooo Duru hanım ilk günden izin kullanmakta neymiş."

dedi Deniz. Evet Deniz gelmişti. Gülerek elimle oturduğum yerin yanına vurarak buraya oturmasını söyledim.

-"Hadi gel sende ödüllendir kendini."

dedim.Yanıma oturdu ve sessizliği bozan o oldu

-"Çok garip şeyler yaşıyorum Duru bu hastalıkta bazıları içlerine kapanık olur, bazıları ise hareketli olur ben hareketli hastalardanım (gülerek). Bu hastalığın 3 çeşit belirtisi var. Benimkisi  psikotik belirtiymiş.
Psikotik belirtiler kişinin düşüncesini bozar, bunlara halüsinasyonlar (işitme veya orada bulunmayan şeyler görme), sanrılar (gerçek olmayan inançlar), düşünceleri organize etme ve garip hareketler dahildir."

dedi ve nefesini verdi. Hiç konuşmadan onu dinledim. Çok şaşırmıştım ve korkmuştum hemen ordan kalkma isteyi duydum. Ve ayağa kalkarak

-" Ş-şey benim gitmem gerek sonra görüşürüz. "

dedim titrek bir sesle. Hızlı bir şekilde ayağa fırladı ve kolumdan canımı yakacak kadar sıkı tuttu sonra konuşmaya başladı.

-"Bak işte sende korktun benden, korkmayın benden bana yardım edin, bana yardım et Duru"

dedi hızlı ve bağırarak konuşmuştu. Daha çok korkmama sebep oldu. Ve elini kolumdan hızla çekerek koşmaya başladım. İki adım koştuktan sonra arkamdan iki omuzlarıma da değen kocaman ellerle kendimi denizde buldum. SADECE ÇIRPINIYORDUM. Yüzme bilmezdim ki ben, sonra yavaş yavaş yavaş derine indim ve yorularak indirdim kirpiklerimi.

Bu bölümün de sonuna geldik yorumlarınızı bekliyorum.