Hakkında çok fazla bilgi bilmiyordum. Yavaş yavaş tanıyacaktım sanırsam.
Herşey tuhaf bir oyuna bağlı gelmeye başlamıştı.
Karnımın ağrıları gittikçe çoğalıyordu. Sanki, mideme bir kılıç saplamışlar gibi acıyordu. Bu acı beni karın açlığından kıvrılmış, bir dilencinin haline getiriyordu. Açlık vardı.
Başımın ağrısı geçmiyordu. Zonkluyordu resmen beynim, sallanmışçasına.
Kalbim acıyordu, sanki oyulmuş gibi.
Sağdaydı, benim kalbim diğerlerinden farksızın.
Mutlu olamıyordum, yavaşça göz yaşlarına boğuluyordum.
Sevgiyi tadamıyorum. Sahte bir gülümseme ile her şeyi bitiriyorum.
"O seni,beni HERKESİ izliyor."
