Unforeseen

244 16 4
                                    

---Pia's POV---


Nag-aalalang tinawagan niya sa Calvin na nauna ng umuwi dahil sa masama ang pakiramdam pero it's been an hour hindi niya pa rin ito macontact, kanina pa siya nakauwi at kasalukuyan siyang nasa gilid ng binta at nakatingin sa ibaba mula sa 13th floor ng kanyang condo unit. malungkot na umupo siya sa sofa at binalikan ang anging pag-uusap nila ni Mark kanina na biglang humarang sa kanya ng papauwi na.


---Flashback---

"Where are you going?"


"Going home?" tinaasan niya ito ng kilay 


"Where's Calvin?"


"Like duh?! di ba nauna ng umuwi dahil masama ang pakiramdam?"


"Really? so iniwan ka pala----"


"Hindi ko gusto ang tabas ng dila mo pare----"


"hahaha hindi ko alam na ganyan din ang dila mo Pia----"


"Huwag mo akong sisimulan Mark---"


"What? are you scared?"


"At bakit naman ako matatakot sayo?"


"I don't know------maybe because I am the only one na hindi naakit sa ganda mo?"


"What the heck------high school pa lang tayo nun, hangang ngayon di ka pa rin maka-move-on?"


"don't you dare----" laking gulat niya ng bigla siya nitong hawakan sa dalawang braso 


"let me go!" marahas niya itong itinulak pero mas malakas ito sa kanya 


"you listen to me----"


"No! you listen to me----ikakasal na ako---"


"As if I would allow that to happen----"


"What?!" masyadong mahina ang sagot nito kaya hindi niya narinig 


"Let him go----"


"Ano?!"


"Let him go----let Calvin go"


"Ano bang pinagsasabi mo!"


"He deserve someone better----" doon na niya hindi napigilan ang sarili at nasampal ito ng malakas, alam niyang nagulat din ito 


"Yeah he deserve someone better-----and that someone is me-----and you? you loser can't do anything about it!" mabilis siyang naglakad palayo ng bigla itong sumigaw

The "US"Where stories live. Discover now