miłość leczy

pierwsze spotkanie

Przystanek jest tuż obok szkoły. Dobra idę tam.
Tylko się nie denerwuj. Mówię sama do siebie próbując po raz kolejny chociaż troszkę bardziej się otworzyć na ludzi.
Dobra gdzie ja miałam iść? Weszłam do szkoły,minęłam schody i co dalej?
Na prawo czy na lewo?
Zanim zdążę zapytać kogokolwiek, mój telefon wibruje mi w kieszeni.
-Tak?-odbieram nawet nie patrząc kto dzwoni
-No gdzie ty jesteś?
-yyy w szkole?-pytam rozglądając się wokół
-Dobra, ale gdzie dokładnie?
-przy sali 20?-mowie patrząc na numery sal
-hahaha no nie gadaj. Kurde Wojtek leć po...
Odsuwam telefon od ucha i rozłączam się.
Nie dość że przyszłam do niej do szkoły to ta małpa jeszcze się że mnie śmieje?
No tak, w końcu to moja najlepsza przyjaciółka.
Chowam telefon do kieszeni i próbuje trafić do wyjścia.
Najwyżej wyjdzie przed szkole.
Robię dwa kroki i znowu ktoś łapie mnie za ramię.
-Kurde! Czego znowu?!-podnosze delikatnie głos czujac złość i patrzę w najpiękniejsze oczy na tej ziemi.
Czy ktokolwiek na ziemi może mieć tak piękne oczy?!
-Olga?
Zna mnie?
-Znamy się?
-No jestem Wojtek. Lisa mnie po ciebie wysłała. Chodź zaprowadzę cię do niej.
-Spoko.-mowie i chowam ręce do kieszeni, bo czuję zimny powiew powietrza od wejścia do budynku.
-Wiec to ty jesteś jej przyjaciółka?-pyta z zaciekawieniem
-Tak. A co? Mówiła coś o mnie? Jeśli tak to nie słuchaj jej. Pewnie same klamstwa-zartuję wiedząc jednak co innego.
-No to zobaczymy.
Nagle zauważam przyjaciółkę, która siedzi do mnie tyłem.
Mrugam porozumiewawczo do Wojtka i cicho skradam się do niej.
Gdy jestem tuż za nią, zasłaniam jej oczy.
-Zgadnij kto to?-pytam wiedząc że się trochę wystraszyła.
Dziewczyna odsuwa moje ręce i odwraca się w moją stronę.
-No nareszcie.-mowi i mocno mnie ściska.
-Kurde stęskniłam się za tobą.-mowie odwzajemniając uścisk.
-haha, bo ja jestem taka cudowna. Siadaj- mówi i zajmuje swoje miejsce.
-Jestesmy w kafejce? Albo stołówce?
-Coś w ten deseń.-odpowiada za nią Wojtek.