SESSİZ OL !

bittin sen!!

"Düsün düşün!!Ahh! Aptal kafam offf!! Heh! Sonunda oh be bisey bulabildim"

Okula gitmek için hazırlandım.Son olarak saclarımı dagınık örgü seklinde ordukten sonra çıktım.Biliyorum tarzım berbat! Yine yüriyerek gidicektim.Bugün de hava berbat derecede sıcak off yandım ya! Okula girdim ve dün oturduğum sıraya oturdum. Sınıftaki yaratıkları incelerken aklıma plan geldi. Hemen o tuğce denen sürtüğü armaya basladım.Yukarı çıktım ve aşağa indim ama hiç biryerde yoktu. En son sınıfa çıkıp gelmesini bekledim.Kapı açıldı ge içeri 25 yaşlarında bir adam girdi.Herkes ona ağzı açık bakerken "merhaba arkadaşlar" dedi.Hiç kimse konuşmayınca "yanlış anlamayın hoca falan değilim ben bi arkadaşımızı almaya geldim."herkes bi oraya bi buraya bakarken "gece ? Bu sınıftamı?"

"Ne var?!"

"Heh senmisin beni dayın gönderdi."

Demek dayım göndermişti ha ? Meğer beni unutmamış.Anne ve babamın ölüm haberini aldıklarında  dayım benim kulağıma şöyle demişti.

"Sen yanlız değilsin ve hiç bir zamanda yanlız kalmadın ben hep yanındayım."

"Dayı ben yanlız bir zavallıyım. Artık ne annem var ne babam nede ailem." Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.Hiç durmaden ben yanlız bir zavallıyım diyordum.

"Ben ve büyükannen senin hep yanındayız.Simdilik büyükannenle yaşıcaksın unutma birgun seni gelip alıcam ve senle bi aile olucaz."

"Ya öyle birsey olmassa"dedim hıçkıra hıçkıra.

"Olucak sana söz veriyorum."
Dedi alnımdan öpüp gitti.

Demek beni almak için göndermişti.
Ama buyükannem onu yalnız bırakamazdım.Yani birakmazdim.

"Gelmiyorum."

"Hayır geliyorsun! Dayın yolladı diyorum anlamıyomusun?"

" sana gelmicem dedim aptal!!"

"Zorluk çıkarma lütfen."

"Sen kıtmısın?! Sana gelmicem diyorum!şimdi gidebilirsin.!!!"

"Öylemi kücük hanım."

"Öyle!"dedim.

"sen bilirsin."dedi sırıttı ve çıktı.Böyle gidersin işte ahmak!! Beni kimse zorlayamaz.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Okuldan çıktım.Yavaş yavaş ilerlerken biri enseme sert bir sekilde vurdu.Ne olduğunu anlamak için dönmeye çalıştığım da kendimi yerde buldum.Gözlerim yavaş yavaş kapaniyordu hayir olamaz !!! Lutfen bayılmak istemiyorum!! Ve gözlerim kapandı.Gözlerimi açtığımda kendimi lüks devasa büyüklükte evde buldum.Kalkmaya calıştım.Ama başaramadım kafam öyle bir zonkladıki biri tekrar kafama sopayla vurdular zannettim.Sonra konuşma sesleri duydum.

"Oğlum hiç böyle getirilir mi?"

"Zorluk çıkarmasaydı oda anne!!!"
Dedi ve elmasından bir ısırık aldı.
Kafamı kaldırmaya çalıştım ve o tarafa doğru baktım.Birde ne göriyim bugün gördügüm aptal !!! Demek beni o bayılttı.Güçlükle ayağa kalktım.
Başım feci derecede zonkluyordu ama takmadım o tarafa doğru yürüdüm.

"Seni aptal!demek beni sen bayılttın ha!!!"dedim.Ve bir yumruk savurdum.Savurduğum elimi tuttu ve ters cevirdi.

"Naptığını sanıyorsun ahmak!Bırak kolumu seni öldürücem !!"

Dedim ve kolumu hızlıca çektim öne doğru hamle yapıp çelme taktım. Çelmemden kaçmayi başardı ama tekmemden kaçmayı? Asla !! Hızlı bir sekilde tekme attım ama aptal bacağımdı tuttu. Bende ona kafa attım ve geriye çekildim.

Burnunu tutuyordu.Büyük ihtimalle burnuna denk gelmisti.

" bana diyene bak asıl sensin aptal!"dedi ve elini burnundan cekti.
Burnu kaniyordu oraya odaklammıştım ki sağdan sert bir yumruk yedim ve kendimi her zamanki gibi yerde buldum.Bu seferki yumruk acayip derecede serrti.İçimden kesin dişim kırıldı dedim.Ama ağzıma kanın tadı gelmediğinden birsey olmadığını anladım.

"Kendine gelince haber ver!"dedi ve gitti. Ukala pislik! BU sefer "bittin sen!" dedim ve a arkasından koştum.

Devam edicek...