Hayat her zaman istediğini vermiyor insana, ne kadar dua etsekde bazen imkansızlara mucize doğmuyor işte. Her sevmenin, sevilmenin sonu geliyor, ve sanırım severken sevilmiyor insan her zaman. Boşluklarda yaşıyoruz kimimiz, boşluklar soğuk ve karanlıkdır en olmaktan korktuğum yerdeyim şimdi boşluktayım. Bazen sevmek yetmiyor diyorlardı bilirsiniz belki, evet bazen sevmek yetmiyor bir taraf eksik kalıyor. Onun için güneşler açıcakken bana soğuk rüzgarlar esiyor... Sizde olmaktan korktuğunuz boşluktaysanız, ve söyleyemedikleriniz varsa duyulmuyorsa sesiniz , yazdıklarımı okuyun isterim, benim diyemediklerimi siz sizin diyemediklerinizi ben kaleme alıyım, belki yükümüz hafiflerde gemiyi alabora etmeyiz. Saygılarımla...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KELEBEKLER
PoetryHer gidiş bir kelebek aldı içimizden, eskimeye yüz tutmuş satırlar ama ilk gün ki gibi taze kalmış acılar aynı yerlerindeler. Kim demiş kelebekler bir gün yaşar diye, sevmeyi bilene sonsuz nefes olur, sevmeyi bilmeyene sararıp solar kelebekler... (F...
