The one that got away

Chapter 7-Letter

Christina's Pov

Nandito ako ngayon sa burol ni Mark at binabasa ang kanyang letter na ginawa niya para saken at ito ako ngayon iyak na ng iyak.

Dear Babe,
             Babe pang ilan na tong monthsary natin pang 24 na babe masayang masaya ako dahil tumaga tayo ng ganto ka tagal.
Babe sa mga panahon na magkasama tayo ay sobrang saya ko. Ang bawat buwan, araw, oras, minuto, at segundo na mag kasama tayo ay sobrang saya ko. Alam mo namang mahal na mahal kita diba? Kahit na baliktarin mo pa ang mundo ay ikaw parin mahal ko. Babe mahal na mahal kita sana tumagal pa tayo ng sobrang tagal. I love you.
                                           -Mark

Iyak ako ng iyak nandito n lang kami sa bahay wala parin ako sa katinuan. Ang sakit pala sobrang sakit ayoko na.

"Why did you leave without saying good bye? Parang bagyo na ako lang ang nasalanta at sunog na ako lang ang nasunugan"

*Few Months Later*

"Nak" sabay katok ni Mama
Yun ang gumising saakin at naalalang wala ilang buwan nari  ang lumilipas.
Pero kailangan kong matatag
SMILE
Yan ang kailangan ko ngayon. Binuksan ko ang at

"Mama!!" Magsigla kong sabi kahit nalulungkot na ako

"Anak sabi naman sayo diba pedeng maging malungkot?" Sabi ni Mama sakin wag kang papatak luha ka wag kang papatak

"Ma naman eh... Ilang buwan na yun eh" konti na alng papatak na tiis muna ng konti Tina

"Pero ano masakit parin diba?" At ayun tinraydor na ako ng luha ako at bigla na lang pumatak lahat traydor na luha to!!

"O-opo... Sobrang *sobs* sakit parin po" sabi ko habang naiyak

"Nak nandito lang si Mama ha" Thank you Lord talaga at may nanay ako na naiintindihan ako

"Thank you po talaga Ma ha"
Pag papasalamat ko kay Mama at niyakap ako ni Mama

"Oh sya tama na ang drama at maligo ka na at mag handa papasok ka na." Sabi ni Mama sakin

"Oh sige po Ma salamat po uli sa lahat" sabi ko sakanya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Author's Note
Hello po maraming salamat po sa pag hihintay nyo sorry po masyadong natagalan po