Bilmiyorum sadece yazmak istedim bazen insanlar tarafından yargılanmamak içinn güçlü görünmekten yoruldum o kadar yorucu bir şeydiki. Ailem tarafından yaptığım işlerin beğenilmemesi arkadaşlarım tarafından bir ahmak gibi görülmek her şey çok yoruyordu intiharı defalarca denemiş olabilirdim belki de ama becerememiştim bundan kimsenin haberi olmaması da yine o içine kapanıklılığımın muhteşem yeteniğiydi. Herkes tarafından asürekli sırıtan güçlü gözüken kalbi kırılmayacakmış gibi duran kimseyi takmayan biri gibi gözükmekten yoruldum değilim işte güçlü değilim insanları takmayan bir tip değilim. Çirkinim evet çirkinim bu kesinllikle artık kabullendiğim ve uğraşmadığım bir şeydi ama kalbim bunu başkalarından duyabilecek kadar güçlü değil. Her gece sessizce ağlıyrum hıçkıra hıçkıra ama kimsenin duyamayacağı bir şekilde. KALBİMİ KIRIYORSUNUZ diye haykırıyorum bazen hiçkimsenin farkında bile olamayacğı bir şekilde. Notlarım berbat tamam belki çalışmadığımdan ama bıkıyorum artık bazen nefes almak bile zor geliyor hep olumlu düşünmek de çok zor başkalarını düşünerek kendini hırpalamak varlığından bile haberi olmayan birine bağlanmak onunla ilgili hayaller kurup onun için ağlamak ama buna rağmen başkalarıyken umursamazı oynamak çok zor diye düşündüğünüz zamanlar olmuştur mutlaka böyle durumlarda her zaman sizden daha kötü durumda olan insanların mutlu olabildiklerini düşünün ve elinizde olanlarla mutlu olmayı deneyin
