And so a cliche ending for you. Haha. And a lame one, if I must say. Fairytale eh, kaya ganyan talaga. HAHA. Anyway, sorry sa matagal na UD. Naging busy ako sa pagbloblog eh and sa pagtwitwitter. Ang dami kong kinakaadikan ngayon.
At ang intimate pala, shet kinikilig ako. Ang spoiler ko! XD Wag niyo na akong pansinin. Just read na. Ay ewan, eto na po ang last chapter! And dedicated sa new friend kong si Meg :">
Salamat sa pakikipag-usap saken. HAHA. XD
***
Maddi's POV
Nakakasilaw na ilaw. Yun ang bumuluga sa aming dalawa ni Terrence nung binuksan ko yung locket. Pagkawala nung ilaw, napatingin ako sa locket. Anak ng... salamin lang pala. -_______-
"Ano namang meron dito? Tsh, kala ko kung ano. Salamin lang pala."
"I... I don't understand... that was supposed to help you..."
"Hay... ewan.. Teka.. may sword ka ba dyan and shield or whatever na pangprotect?"
"Wala eh.."
"Tsk, sige, mauna na ako Terrence, hanapin mo sila Mommy--este, yung Reyna at Hari and make sure na safe sila, okay?"
Bago pa makaangal si Terrence, tumakbo na ako papunta sa grupo ng mga kawal, inagawan ko ng armas yung pinakamalapit na kawal.
"Teka, saan ka pupunta! Delikado ang gagawin mo binibini!"
Lumingon ako at ngumiti, "Don't worry. I can do this. Tatalunin ko yung b*tch na yun!"
Nagtaka silang lahat sa sinabi ko, di pa ba uso ang cursing sa panahon na 'to? Anyway, tumakbo na ako at inilagan lahat ng patamang binibigay ni Cleo. I'm sure nakikita niya ako ngayon.
"MADDI!" I can hear it clearly. Si Kyle yun, napangiti ako at lalo ko pang binilisan ang pagtakbo ko.
May tumatakbong kabayong dumating mula sa likuran ko, siya yung sinakyan ko nung pinasyal ako ni Terrence sa bayan! Sumakay ako sa kanya at ngumiti, "Nice timing, horsey. Haha. And now, let's go to that tower."
Mukhang naintindihan ako nung kabayo, ang bilis niyang tumakbo papunta sa tower. Mas mabilis pa kesa nung una akong sumakay sa kanya.Habang papunta sa tower, biglang nag-appear yung matandang kausap ko kanina sa kulungan... Lumulutang siya! O______O
"L-Lola! A-ano bang d-dapat kong gawin?!" sigaw ko. Ngumiti siya at tinuro yung locket ko, umiling iling ako.
"Wala namang espesyal dito eh! Mirror lang siya! I don't get it! Ano namang maitutulong ng isang salamin diba?"
"Ano ba iha! Hindi ka ba nanonood ng fairytales, it means ikaw ang susi sa katanungan mo. Yung katapangan mo ang tatalo kay Cleo. And of course ang sikat na sikat na True--"
"True Loser, that's what I am. Asa namang matatalo ko yun lola. Witch nga daw siya eh at ts--"
"Ewan ko sayo iha! Naiimbyerna ang lola mo! What I meant was, True Love. Sus, kahit naman ipagkait mong hindi mo mahal si Kyle, halatang halata sa pagtingin mo sa kanya na may nararamdaman ka para sa kanya."
Magsasalita sana ako pero pinigilan ako ni lola, pssh, "At tsaka, you two are madly in love with each other, sa tingin niyo pa lang malalaman na eh. Dinedeny niyo lang kasi sa tingin niyo hindi magwowork out kasi iba ang pananaw niyo."
Namula yung cheeks ko pagkarinig ko nun, ganun ba ka-obvious yung feelings ko? "Ay ewan, ang daldal ko, baka mamatay si Kyle sa ginagawa kong distraction eh!"
Ay oo nga pala! Ililigtas ko pa pala yung kumag na yun! Tsk, si lola kasi eh. Um-epal sa heroic moment ko. Haha.
"O siya, iha, go do your best and fight for your love. Haha." sabi ni lola tapos kiniss niya yung forehead ko. Naglaho nang parang bula si lola at nakarating na ako sa tower. Tinakbo ko pataas yung tower, laking gulat ko kasi hindi naman ako ganun kabilis umakyat ng hagdan kapag nasa school. Parang may energy na biglang pumasok saken. Weird.
BINABASA MO ANG
Past, Present, and Future (completed)
LosoweNagsimula ang lahat sa isang museum. There was a girl named Maddi, nagteleport siya sa isang time frame ng hindi niya sinasadya. Now, what will happen in her adventure at the time of 1869? Maging masaya kaya ito? Or maging magulo at weirdo?