Herşey dün gece yaşandı keşke yaşanmasaydı, keşke görmeseydim, keşke hiç duymasaydım... Hep keşkelerle dolu olan hikayem bugün sizlerle hayata geçicek.
Peki dinlemeye hazır mısın?
- Hey dinliyor musun?
- Ee evet dinliyorum nerde kalmıştık?
-Sen iyi misin? sabahtan beri hiç iyi gözükmüyorsun
-iyim sadece biraz halsizim dün gece pek uyuyamadım
-Neden
- bilmem uyuyamadım işte
-Yine mi kabuslar?
-Evet
-Anlat bakalım bu sefer ki kabus nasıldı? Ölüyor muydun? yoksa öldürüyor muydun?
-Bu sefer ölen ve öldürülen yoktu. Bu sefer ki yaşanmamış bir olaydı.
- eeee anlat bakalim.
-Neyse bosver, sonra anlatırım.
- Ah şu senin sonra anlatırım dediklerin yok mu bir dinleyemedik.
Gözlerine bakarak gülümsedim. Bir bahane üreterek çıkmaya karar verdim ve rolüme başladım.
- Saat kaç olmuş? Evdekiler merak eder.Ufak ufak kaçayım.
- Görüşürüz tatlım.
Ve cafeden çıktım. Yavaş yavaş yürüme başladım. Kendimi bilmediğim duymadığım bir sokakta buldum . ilk başta afalladim ne yapacağımı bilemedim etrafima bakındım ve o siyah renkli beyaz yazıyı gördüm. Kocaman harflerle KARANFİL SOKAĞI yazıyordu.
İlk defa bir sokak ismi bana cazip gelmişti. Merak ve heyecan bedenimi sarmıştı. İlk başta geri dönücektim ama sonra vazgeçtim geçip yavaş yavaş ilerledim ilerledim ve ilerledim. Sanki yolun sonu yoktu. Karşıma iki yol çıktı. Siyah ve yeşil seçmem gereken bir yol. Karar vermeliydim ve seçimimi yapmıştım.
Yeşil yola gidicektim. Umudumu aradığım yola.
-Emin misin? Dedi aniden
Çok korktum ve yavaşça arkamı dönerek yüzüne baktım . Size nasıl açıklıycam bilmiyorum ama sesi narin ve tizdi o kadar güzel di ki bütün dünya onu isterdi.
O kadar dalmışım ki bana kızgın şekilde tekrar aynı soruyu sordu
-EMİN MİSİN?
- emin olmasaydım seçmezdim dedim aynı sertlikle.
-Peki ya yanlış seçimse ,
-Onu yaşıyamadan bilemem
- Ya aradığın umut diğer yolsa
- Umut her yerdedir.Sen sadece iste.
- Peki dedi
Ve gitti....
