Koşarak aşşağı iniyordum. Acil katına indiğimde kimse yoktu. Oradan geçen asistana ambulansın ve diğer doktorların nerede olduğunu sorduğumda yanlış alarm verildiğini söyledi. Bu duruma aslında biraz sinirlenmiştim. Ne güzel kyungsoo yla konuşuyorduk. Ben kendi kendime söylenirken kol kola girmiş chanyeol ve Beyza yı gördüm.
Ben: öyle olsun Beyza beni unuttun demi.
Beyza: aşk olsun yağmur seni unuturmuyum?
Ben: şaka şaka. Enişte bu arada çok romantiksin güller filan.
Chanyeol: bende kendimden bu kadar romantiklik beklemiyodum ama Beyza için.
Beyza: yaaaa.
Ben: neyse siz takılın ben gidiyorum.
Beyza: nereye?
Ben: benim zamanım doldu. Şimdi gidicem akşam geri gelicem.
Beyza: tamam görüşürüz.
Ben: görüşürüz.
Ben yukarıya odama ceketimi almak için çıktım aklıma birden kyungsoo geldi saat çalınca bişey demeden yanından ayrıldım. Odadan ceketimi aldım ve kyungsoo yu aramaya başladım. Ama hiç bir yerde yoktu. Ardından menajerleri aklıma geldi. Menajerinin odasına gittim doğru tahmin oradaydı. İçeriye girdim sandalyeyi kyungsoo nun yanına çektim ve oturdum menajerine iğne vurulduğu için iki saat boyunca uyanmıycaktı.
Ben: kyungsoo ben saatim çalınca hızlıca çıkmak zorunda kaldım kusura bakma.
Kyungsoo: önemli değil.
Ben: performansını ve sesini çok beğeniyorum hepiniz çok başarılısınız.
Kyungsoo: teşekkür ederim. Yağmur?
Ben: evet.
Kyangsoo: sana şu anda itiraf etmem gereken şeyler var. O çiçekleri size yollayan kişi benle chanyeol du. Yağmur senden hoşlanmaya başladım. Belkide karmakarışık hayatım var ve sana belki çok zaman ayıramam ama seni seviyorum yağmur her türlü zorluğa karşı benimle çıkar mısın?
![](https://img.wattpad.com/cover/119752545-288-k878813.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
- Pes Etmiyorum - (ARA VERİlDi)
FanfictionBizim oyunumuzun en önemli kuralı pes etmiyorum...