Ang Kuya kong Boyfriend

Part VI: The Secret Affair

****Miki POV****

                 That kiss caught me off guard. Hindi ako prepared and come to think of it it was my first.

                  His lips are soft and warm, and when kisses me it was like tasting sugar plum straight and smooth. I was afraid at first. Ang puso ko kumakabog na nang sobra simula ng pumasok siya sa aking room. His smoldering eyes that looks at me straight and sure makes me want to jump off a cliff. Grabe ang confession niya about his feelings is the more bomb shock thing.

            *I LOVE YOU!* Ang thre words that echo into my ears, at sa isang iglap his lips is unto mine.

                 We are kissing! Exchanging spit, lips to lips, tongue to tongue. I can’t stop and he won’t let go.

                  I respond! Bakit ano pa ba ang mawawala, he knows the truth. Ang feelings ko expose out loud na sa muka niya, why don’t respond sa kiss.

                   As we let go, I felt something stirring inside my chest, butterflies……. and tornado. Happiness at the same time trouble. We are in love, what should we do? Anong gagawin ko?

****Marc POV****

                 The storm inside is stronger than I thought.

     “Gosh I love her!” Ang sabi ko sa sarili ko in confirmation sa nagawa ko.

        Her lips are smooth, soft and sweet and warm.

     Gosh, we are siblings now, pero bakit ganito ang nararamdaman ko. That kiss, hindi iyon kiss ng magkapatid. It was a Kiss with passion and love.

     “Stupid Marc!” I told myself.

    Stupid as I am, right now I’m really drowning of joy.

Reality Struck.

The next morning....

   "Marc, Miki bumaba na kayo malelate na kayo! Handa na ang breakfast."

 Mama ni Marc ang natawag.

Actually one hour na akong prepared kaso hindi ako makalabas. 

    "Lagot ka Miki, siguradong mahahalata ka nila." Sabi ko sa aking sarili habang nakatitig ako sa salamin.

     Papaano ba naman, pulang pula ang pisngi ko. Gumising ako ganito na ang pisngi ko. At kapag naalala ko ang kiss scenario namin kagabi ni Marc lalo nang naging mala red rose ang pisngi ko.

      "Miki last call na ito, nakain na si Marc, bumaba ka na!" Ang dad ko ang sumisigaw sa ibaba.

      "Pababa na po!" Ang sigaw ko pabalik.

      "Okay Miki kaya mo yan!" Ang chant ko sa aking sarili. I gather my things and head out the door. 

Pagbaba ko diretso ako sa pagupo sa silya ko. 

Nagkatinginan kami.....

AWKWARD!

Pareho kaming umiwas sa titig. Sinubo niya ang french toast na hawak niya. I started drinking the milk na ibinigay sa akin ng mama ni Marc.

The look in their face signals that they notice.

"Anong nangyari sa pisngi mo Miki?" Ang tanong ng aking mama.

"Anong pisngi? Anong meron?" Deny kong tanong.

"Don't play dumb Miki, hayan pulangpula ang pisngi mo." Sabi ng mama ni Marc sabay turo sa pisngi ko.

"In love ka noh?" Ang pabirong sabi ni mama sa akin.

" Sinong inlove? Hindi noh!  May Red month ako today! Hot flash!" ang defensive kong sagot.

"Chill Miki we are just teasing." Sabi ni mama.

"Ah okay!" I said calmly.

"But next time honey, don't discuss the Red thing at the table. May mga lalaki kasi, embarrassed moments!" Ang pabulong na sabi ng mama ni Marc sabay tingin sa tatlong lalaki na pretending wala silang narinig.

To my embarrassment I stand up.

"Papasok na po ako!" I said after I gulp the last milk from my cup.

"Okay papasok narin ako!" Sabi ni Marc.

"Hindi ba kayo papahatid kay papa?" Ang takang tanong ng mama ni Marc.

"Mamaya pa papasok si papa, malelate na kami. Huwag kayong mag-alala akong bahala kay Miki." And he wave good bye.

After ilang minuto nakasakay na akmi ng bus papuntang school.

Akalain mo jackpot. May naabutan kaming upuan good for two. Buenas ang araw na ito katabi ko siya sa bus.

"Miki about last night...." 

He was starting to make a conversation, anong gagawin ko?????????

Panic mode shut up.....!!! 

Butterfly Bubbles pwede mamaya na!

I have to think clear and good.

"Yes? You are saying?" I used my innocent tone.

"I never got the chance to ask you formaly, can we meet up at the old cherry tree sa garden ng school after class?"

"Sure!" Mabilis kong sagot.

Sino ba naman ang tatanggi sa pakiusap ng isang gwapo na tulad niya.

Click... clak....clik... clak.....

Ang tunog ng isip ko.... Ang tagal naman magend of the day....

Ringggggg!!!!!!

The school bell chimes. Despite of the invitation ng mga friends ko I refuse. Giving them poor excuses like masakit ang tiyan ko, my mom told me to go shopping, o I need to do my homework. 

If they believe me or not I don't care. Right now I'm running to my dream.