MARRIED TO BAD BOY ✅✅(series #2) Completed

12

12

Ellaine p.o.v

Pagkatapos sa breakfast umalis na ako sa bahay. Iniwan ko sila doon  andoon naman si Rusty.

Flashback

"Mommy pwede dito muna si Tito Rusty"? Tanung ni Laine.

"Hindi pwede Laine may trabaho si tito Rusty niyo" sagut ko sa kanya.

Tiningnan ko siya. Nakatingin sa akin naghintay sa sagut ko. "Sige sige pero dapat behave kayo kay tito Rusty ha"? Sagut ko sa isang anak ko.

"Yehey thank you mommy love you" sabay kiss sa pisngi ko.

Tiningnan ko si Rusty "thank you" sabi niya ningitian ko nalang siya.

Flashback 4 years ago

"Babe anung nangyayari? Bakit may mga taong pumasok bigla dito sa bahay"? Kinabahan ako sa nangyayari.

"Hindi ko alam babe basta dito ka lang sa kwarto " sabi niya.

"Rusty yung anak natin puntahsn ko babe" aakmang pupuntahan ko na sana yung anak namin ng hinawakan niya kamay ko.

"Ako na pupunta sa baby dito ka lang" sabi niya.

"Rusty sasama ako please baka may nangyari na sa baby natin please Rusty" pakiusap ko sa kanya.

"Sige sige pero sa akin ka susunod" sabi niya kaya dahan dahan kami pumunta sa kabilang kwarto. Paglabas namin sa kwarto namin muntik na aking napasigaw ang dami patay sa mga bodyguard nakahiga sa sahig.

Pagdating namin kwarto agad ko ito sinundan. Pagdating ko napaupo ako sa nakita ko. "Rusty hindi totoo nakita ko, di ba hindi totoo? Buhay pa si Baby Ruzzel Rusty buhay pa siya" agad ko kinuha si baby at kinarga.

Hinawakan ko ang kamay niya, pero wala na akong narinig ng pulso niya kaya pinuntahan ko yung dibdib niya. "Rusty buhay pa si baby Ruzzel" naiiyak ako sitwasyon ng anak ko nakita namin.

Wala ng buhay ng naabutan namin sa kwarto. Pati ang yaya niya. Nakabulagta sa sahig na at walang buhay..

"Ellaine ok ka lang bat ka umiyak"? Agad ko pinahid sa kamay ko ang mga luha ko at ningitian sila Nica.

"Wag niyo na akong pansinin namimiss ko lang yung baby ko" sagut ko sa kanila. Agad naman nila hinagud ang likod ko. "Hindi pa ba nalaman sino ang gumawa nun"? Umiling ako sa tanung nila.

Inayus ko na sarili ko at sinimulan ko na ang pag ayus sa files ng bigla timahimik nasa paligid ko. Kinalabit ako ni Nica at may ninguso siya sa harap ko. Gulat ko ng makita ko siya. "Ye-yes sir"? Tanung ko sa kanya.

Tiningnan niya ako. "Good news" sabi niya na pinagtaka ng mga kasamahan ko. "Anu yun"? Tanung ko sa kanya. "Nasa prisinto na ang lumoob sa bahay natin. At yung pumatay kay baby Ruzzel" sagut niya na agad hinila kamay ko papunta sa elevator. "Wait lang sir hindi pwed, may trabaho ako" paghinto ko sa kanya.

"Baka nakalimutan mo kanino itong company?" Tanung niya akin na hindi tumingin.

"Ellaine naman justice ito ng anak natin" angal niya.

"Fine kung may kinatatakutan ka wag nalang, ako nalang pupunta. Alam ko naman umiiwas ka sa akin" sabi niya.

"Hindi naman sa ganun Rusty kaya lang" nilingun niya ako na taka.

"Then what Ellaine? Kung ayaw mo ako nalang pupunta" sabay alis niya kaya agad ko siya hinabol.

"Wait Rusty ok sasama ako" sabi ko sa kanya sabay pasok ko sa elevator.

"Good" sagut niya.

Wala kaming imikan hanggang sa pagdating sa baba.

Sumunod lang ako sa kanya papunta sa kotse niya. "Pasok na" sabi niya at pumasok din siya.

Bago niya pinaandar ang kotse. " gusto mo ba maghiwalay tayo"? Napalingun ako sa kanya sabay niya paandar sa kotse.

Tiningnan ko lang siya. "Since na nagkita tayo Ellaine iniiwasan moko, kung gusto mo maghiwalay tayo sabihin mo lang para maprocess ko ang pepers pero ang mga bata dapat may rules tayo" sabi niya..

"Look Ellaine, it's been 3 years damn na tiniis ko wala ka," diniinan niya manebela.

"I'm sorry Rusty" hininto niya ang kotse sa gilid.

"May tanung lang ako sayo mahal mo pa ako o hindi na? Kasi ako mahal n mahal pa kita at walang nagbago"  hindi niya ako tiningnan hanggang nakarating kami sa prisinto.

Nagfile kami ng kaso sa lumuob sa bahay namin. Pagkatapos sa usapan  umalis na kami doon.

Pumasok siya deritso sa kotse na hindi na ako kinausap. Sumunod na din ako pumasok at sinara ang pinto.  Agad niya pinaandar ang kotse at pinaharorot.

"Rusty" tawag ko sa kanya. 

Hindi niya parin ako kinausap. "Okay I'm sorry Rusty" sabi ko sa kanya na bigla niya hininto ang kotse sa tabing dagat. Hindi parin niya ako tiningnan. "Kaylan moko pakilala sa mga bata"? Bigla niyang sabi.

"Not now" sagut ko sa kanya na diniinan niya paghawak sa braso ko.

"Kaylan pa Ellaine,  kung wala na ako kung nasa kabaong na ako? Dammnn Ellaine " lumabas siya sa kotse at sinipa ang gulong.

Agad ko siya sinundan. "Hindi naman sa ganun Rusty kaya lang bugyan moko ng time para mapaliwanag ko sa mga mata" sagut ko sa kanya.

"Okay Ellaine alam ko na," kinuha niya ang phone niya. Nabigla ako ng tinawagan niya ang lawyer namin.

At pinaprocess niya ang papers sa annul namin. Hindi naman ganito gusto ko.,  naglakad ako papunta sa dalampasigan sa gilid ng dagat ng hinila niya ang kamay ko kaya napalapit ako sa kanya. Pinabayaan ko lang ang mga luha ko lumabas sunod sunod.

Siniil niya ako ng halik sa labi. "Please Ellaine don't leave me" sabi niya. Patuloy sa paghalik sa akin.

Tumigil siya sa paghalik sa akin saka niyakap niya ako. Nilagay niya ulo niya sa ibabaw ng ulo ko. "Please Babe"