Just a chapter.

17 0 0
                                    

'En nu?' Mika zucht. We zijn op een bankje gaan zitten, want onze benen begonnen pijn te doen.

'Ik weet niet.' Ik leunde tegen de leuning aan. Mika liet zijn ellebogen op zijn benen leunen.

'Pfff. Ik moet echt slapen.' Hij had diepe kringen onder zijn ogen en ze waren waterig.

'Tja. Ik ook.' Een verdrietig gevoel vulde m'n maag.

'Is er hier ergens een hotel? Jij kent de stad zo goed zeg je.' Ik keek hem vragend aan.

'Ja.' Hij had volgens mij niet eens door wat voor antwoord hij gaf.

'En waar is dat hotel dan?' Hij staarde nog steeds moe voor zich uit.

'Mika!' Ik knipte met mijn vingers een paar keer voor zijn gezicht.

'Hoor je me wel?!'

'Uh, ja.' Ik pakte z'n arm en begon weer te lopen.

'Waar is dat hotel?' Ik stopte en keek hem kwaad aan.

'In de stad, naast de afhaalchinees.'

'De wattes?' Ik had geen idee waar hij het over had.

'Chinees eten? Ken je dat niet?' Nee, dat lijkt me duidelijk.

'Dan gaan wij dat wel een keer eten.' Hij knipoogde en liep door.

Het beeld van Mika, knipogend, zweefde door m'n hoofd. Zou hij.. Me leuk vinden? Nee, natuurlijk niet. Ik schudde m'n hoofd bij het idee. Ik keek snel naar hem. Zijn ogen stonden nog steeds moe, maar opgewekt. Soms keek ie om zich heen, alsof hij oplette of we er al waren.

'Uh, Mika, weet je zeker of we de goede kant oplopen?'

'Ja-ha.' Ik had het nu al een paar keer gevraagd, want we zijn al langs zo'n 'afhaalchinees' gelopen en we hebben nog steeds geen hotel gezien.

'En wat als we nou geén hotel vinden?'

'Maak je maar niet zo'n zorgen!' Hij giechelde en prikte in m'n zij.

'Oké, oké, maar als we na twee uur nog geen hotel hebben gevonden, vraag ik het aan iemand oké?' Hij knikte braaf.

'Mooi.'

//

Een beetje kort, weet ik, maar ik dacht, tja het vorige hoofdstuk was nogal lang, dus nu maar een korte. Ik hoop dat jullie het leuk vinden!

Vote

Comment

Follow

X J.

//

Just a book.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu