Just a book.

Just a chapter.

Eindelijk. Eindelijk hadden we een hotel gevonden. Ik wilde graag een aparte kamer, maar als het aan Mika lag zouden we in een 2-persoonsbed slapen. Maar ja, ik wilde dat niet. Tuurlijk niet. Ik ken hem pas net.

'Goede morgen.' Stralend stond Mika in de deuropening.

'Hoi.' Ik kreunde en draaide me om.

'Hoe laat is het?' M'n stem sloeg over.

'Uuuhm.' Hij bleef even stil 'half tien.' 'Je hebt redelijk lang geslapen, of niet.'

'Nee.' Ik had altijd last van een ochtendhumeur.

'Haha. Kom op, opstaan!' Hij liep naar me toe en trok de dekens van me af.

'Aah! Niet doen!' Ik gilde, niet omdat ik het koud had, maar omdat ik alleen in m'n ondergoed sliep.

'Oeps, sorry!' Zei Mika sarcastisch.

'Kom op! Opstaan!' Hij pakte mijn bovenarm en sleepte me het bed uit.

'Oké, oké!' Ik pakte m'n kleding, maar realiseerde me toen dat Mika er nog bij stond.

'Ga weg!' Ik duwde hem de deur uit en deed hem op slot. Ik kleedde me aan, waste m'n gezicht en pakte m'n andere spullen.

'Kom op, we gaan!' Ik opende de deur en schrok me rot, want Mika stond recht voor me.

'Was je me nou aan het begluren?' Ik gaf hem een tik op z'n hoofd.

'Nee, ik was aan t kijken of je al klaar was.'

'Jaja. Geloof je het zelf?' Hij lachte.

'Ja! Inderdaad!' Hij propte z'n spullen in mijn tas en kletsend liepen we de trap af, naar het ontbijt.

Jezus, wat was dat lekker. Ik had zo'n trek.

'Zo, zit je eindelijk vol?' Vroeg ik aan Mika.

'Mee.' Zei Mika met volle mond. Ik zuchtte en kruiste m'n armen voor m'n borstkas. Ik zuchtte. En nog eens. Totdat hij verbaasd van zijn bord opkeek. Ik glimlachte. Hij zuchtte ook, en duwde zijn bord weg.

'Oké, oké dan. We gaan nu wel.' Hij stond op, en wachtte op mij.

'Kom op, waar wacht je op?' Ik glimlachte nog eens. Hij keek me verbaasd aan, duidelijk niet begrijpend wat ik deed.

'Kom op, we gaan.' Hij keek nog steeds verbaasd, ik niet zeker wat ik ging doen, maar we komen wel ergens.

Hopelijk.

Heel kort, maar ja. Ik hoop dat jullie het leuk vinden!

x J