Kayıp Sevda

3.BÖLÜM ELVEDA GÜLCAN

Pazar sabahı uyanmıştım yine her zaman ki gibi kahvaltımızı yaptıktan
Sonra insanların gelmesini bekliyorduk gelin almaya gidecektik çünkü bizim buralarda ne kadar kalabalık olursa o kadar da iyi olur derler her neyse her kez yavaş yavaş gelmeye başlıyordu gözlerim Gülcanı arıyordu ve tam o anda oda gelmişti artık içim rahattı ona açılacaktım eğer yapabilirsem tabiki ama tedirgindim Gülcan yavaş adımlarla içeriye girmişti bende hemen arkasından eve girdim ama içeri çok kalabalıktı öyle bir köşede sıkışıp kaldım Gülcan da tam karşımdaydı neredeyse burun buruna gelmiştik adeta gözlerinin içinde masum gülümseyen bir bebek görüyordum biliyordum ki o bebek Gülcanın tertemiz kalbiydi.

Yaklaşık 1 dakika bakıştıktan sonra gelin almaya gitmek için her kez dışarıya çıktı araçlarına bindi gelin almak için yola çıktık gözlerim arabanın içinde Gülcanı arıyordu ama onu ne gelini almaya gittiğimizde ne de aldıktan sonra görmüştüm.

Gelini alıp geldik her kez çok mutluydu tabiki düğün eviydi sonuçta ama insan özenmiyor değildi o damatlıga o gelin arabasına insanların sana gösterdiği ilgiye her neyse Amcam birden yanıma yaklaşıp ince ve güzel bir ses tonuyla

-Cemooo

-Buyur amca

-Yemek yaptırdık ya misafirlere dagıtalım

Tamam amca dedim Yemek dedigi de bizim buralarda Yozgatta genelde düğünlerde kıymalı pide yaptırırlar oydu i hemen 1 tabak kıymalı pide ayran kapıp o kadar insanın kadınların içinde direkt Gülcana götürüp verdim her kez bana bakıyordu şaşkın bir şekilde Gülcan tabağı alıp hafifte gülümseyerek

-Teşekkür ederim

Dedi bende utangaç ve kısık bir ses tonuyla

-Rica ederim

Diyerek uzaklaştım anlamıştım ki beni gebertseler açılamazdım konuşkan biri değilim çünkü.
Her kez yemeği yedikten sonra hayırlı olsun deyip yavaş yavaş gitmeye başlamıştı ben Gülcan ve abisi henüz gitmez diye düşünüyordum taki Gülcan,ın agabeyi yanıma gelip benimle vedalaşana kadar
Gülcanın ağabeyi
-Hadi görüşürüz Allaha emanet ol tosunum

-Görüşüriz ağabey Allaha emanet ol

Kötü olmuştum Anladım ki ayrılık vakti gelmişti 3 gün değil sanki 3 yıl geçirmişiz gibiydim iyisiyle kötüsüyle moralim bozulmuştu sanki yıllar dır tanıdığım birinden ayrılıyor gibiydim ilk defa böyle bir şey yaşıyordum bunun adı aşk mıydı yoksa 3 gün görüp 3 günde bir çok olay yaşadığımız ama bir türlü açılamadıgım kayıp sevdam mıydı?

Gülcanda herkesle vedalaştıktan sonra bana dönüp gözleriyle seni hiç bir zaman unutmayacağım demişti adeta ve arkasını dönüp ağabeyi ile yavaş adımlarla gözden kayboldu ben ise yere diz çökerek oturmuştum hayal kırıklığı yaşıyordum kendime kızıp isyan ediyordum gözlerimden tane tane damla damla yaş akıyordu deli gibiydim artık her şeyin farkındayım Gülcan gitmişti belki de onu bir daha hiç göremeyecektim ama bir umut daha vardı eve gidince sosyal medyadan bulup konuşacaktım her şeyi anlatacaktım ona.

Düğün bittikten sonra akrabalarımızla vedalaşıp köyden ilçeye evimize geldik aklımda Gülcan vardı hemen telefoncuya çarşıya gittim İnternet paketi aldım Gülcanı araştırmaya başlamıştım ne kadar sosyal site varsa ama bulamıyordum umudum bitmişti  kurumuş bir yaprağa dönmüştüm yaprak dökümü yaşıyordum adeta çok kötüydüm eve gelene kadar gözümden yaşlar akıyordu eve gelimiştim kimseye bir şey belli etmeden akşama kadar kulaklıkla müzik dinleyerek oturmuştum.
Bizimkiler halinden hoşnut degildi Annem o sevecan yüz ifadesiyle bana bakarak

-Neyin var oğlum?

-İyim anneciğim bir şeyim yok yorgunum biraz

-Yat dinlen o zaman

-Tamam ben yatıyorum size iyi geceler

Diyerek odama geçtim kulağıma kulaklığı taktım yastıgıma sarıldım müzik dinliyordum şarkıyla birlikte sözleri kısık bir ses tonuyla söylerek aglıyordum.

Yeniden buluşana dek
Göz göze konuşana dek
Sım sıkı sarılana deek
Sevecegiiiimmm

Söyledikten sonra uyuya kalmıştım kıyafetlerimle üstüm başım öylece duruyordu çok rezil bir haldeydim bizimkilere bir şey belli etmeden kahvaltı yapıp evden ayrıldım en yakın arkadaşlarım dan biri olan Sefayla buluştum Sefa orta boylarda beyaz tenli hafif tombul yakışıklı bir arkadaşımdı.
Olan biten her şeyi ona anlattmıştım benim kadar o da üzülmüşü beni tatmin etmeye çalışıyor takma kafana be kardeş kaderde varsa olur diyordu.
Haklıydı ama elimde olan bir şey degildi.

Bir kaç gün bu şekilde ortada deli divane aşıklar gibi gezmiştim gün geçtikçe daha iyi oluyor gibiydim ama o pamuktan beyaz tenini üzüm gibi gözlerini unutmam mümkün değildi ben artık eski ben değildim yoldan geçen hiç bir kıza bakamıyordum hiç bir kıza karşı en ufak bir tutum sergilemiyordum çünkü kalbimde artık birisi vardı oda acaba beni seviyor muydu yoksa unutmuş muydu kafamda deli sorular vardı belki de o beni hiç sevmemişti belki de ben tek basıma aptalca aşk acısı çekiyordum kim bile bilirdi ki.

Yolda gördügüm bütün güzel kızları Gülcana benzetiyordum.Allahım delirmek üzereydim eve kendimi zor atmıştım aşk değildi benimkisi sevdaydı bunu anlamıştım eve gittiğimde kuzenim Beyzayı aradım bana Gülcanı bulması için.

-Beyza bana Gülcanı bul ne yap ne et bul işte

-Ağabey ben sana köyde demedim mi kıza söyleyim mi diye sen yok dedin simdi de aşık mı oldun

-Ya haklısın işte boşver şimdi onları bul bana Gülcanı lütfen

-Tamam ağabey merak etme

Bu telefon görüşmesinden sonra içim bir nebze de olsa rahatlamıştı belki bir umut daha vardı asla pes eden birisi değilim pes etmiycektim de umut fakirin ekmeğidir dedim ve beyzadan gelecek haberi beklemeye başlamıştım İnşallah Gülcana ulaşacaktı Beyzaya güvenim tamdı olacaktı
########

3.BÖLÜM SONU

HATALARIM OLDUYSA AFFINIZA SIGINIYORUM HİKAYEME YORUM YAPARSANIZ ELEŞTİRİ YAPARSANIZ BENDE HATALARIMI GİDERİRİM HEPİNİZE ŞİMDİDEN SONSUZ TEŞEKKÜRLER.