Vampire Secrets *GESTOPT*

Chapter 54

[Ziekenhuis] 

Wéér een onbekende dokter (Rip Ethan?) zit nu in de kamer van Jeremy. *PIEP....PIEP....PIEP....* een normale hartslag van een coma dus. Alle doktoren die van Jeremy's coma afwisten, dachten dat het nog wel maanden zou duren. Maar niets was minder waar. Door de kracht van Julie..Kreeg Jeremy wat hij wilde. Zijn hartslag steeg. 

Ondertussen staan er 3 dokters in Jeremy's kamer. Jeremy's hartslag gaat tekeer. *PIEP..PIEP..PIEP..PIEP* Niemand die weet hoe het komt..Een medisch wonder dus. 

De hele nacht waren ze bezig. Bezig om Jeremy's hartslag hetzelfde te houden. Die nacht.. Die nacht zal nooit meer vergeten worden. 

(Nog in die nacht)

Een lange jongen met een witte doktersjas verschijnt. Niemand die hem kent. In één seconde staat iedereen stil. Behalve de jongen. Jeremy ligt nog op bed. De dokters waren nog bezig zijn hartslag hetzelfde te houden. Er verschijnen een soort rode draden uit zijn handen. Net zoals de hypnose van Emily..Maar dan anders. Jeremy zit abrupt op zijn bed. Uit het niets. 

Jeremy staart eng voor zich uit. Zwarte rook is overal. En weg is de lange jongen. De tijd loopt weer. Alle dokters kijken verbaasd om zich heen.. maar vooral, naar Jeremy. Die verbaasd om zich heen kijkt.

Jeremy POV (Die ochtend)

Ik ben wakker...Wakker. Die hele nacht voelde ik schokken. Alleen maar schokken. Maar ik negeerde ze..En opeens..Opeens zat ik op bed. 

Verder weet ik niets meer..Het is ook zo vaag. Alle doktoren zijn even weg..Waarheen geen idee. Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Mijn hoofd bonst als de tering. Pff.. Ik heb het warm en koud tegelijk..Ik voel me goed en slecht. Ik voel me oké en allesbehalve dat. Ik voel me op me gemak maar toch weer niet. Ik heb enorm veel pijn..Maar aan de andere kant óók weer niet. Wtf is er met MIJ aan de hand?!

Nog steeds geen doktoren. Alsof ik het over de duivel heb..Een of andere dokter komt binnen. "M..M..Meneer Frieser?" "Dat ben ik" "E..E..Errr..Is b..B..Bezo..Bezoek voorr..U" Ik moet moeite doen om mijn lach in te houden.. "Oké..Laat ze maar komen denk ik?" "M..M..Maar na..tuur..lijk m..M..Meneer!" Eenmaal als de dokter weg is schiet ik in de lach. Wat een kneus.  

Joost POV (Een stukje terug maar dat merk je wel..)

Ik wordt wakker door het geluid van mijn telefoon. Ik wordt gebeld. Nog slaperig neem ik mijn telefoon op. "Hallo..Met Joost" "Spreek ik met meneer Bouhof?" "Ja" "Ik wilde u even melden dat meneer Frieser vannacht is wakker geworden. U kunt samen met uw vrienden om 12:00 tijdens bezoekuur komen" "Maar dat is geweldig! We komen zeker" "Zie ik u straks?" "Natuurlijk!" "Fijne dag nog!" "Hetzelfde!" en ik hang op. Jeremy is wakker.. Ik stap uit bed en probeer wakker te worden. Met nadruk op PROBEER.. Sorry, ik ben nou eenmaal niet goed in opstaan... Nooit geweest. 

Eenmaal als ik klaar ben en aangekleed in mijn kamer sta, loop ik naar de kamer van Harm. Harm ligt, tot mijn verbazing, nog steeds te slapen. Ik pak wat kleren uit zijn kast en leg het op zijn nachtkastje. "HARM! Wakker worden!" Harm wordt direct wakker. Ik hoor getik op de ramen. Het regent..Verdomme Nederland. "Wat is er Joost?" "Jer..Hij is wakker" ik zie dat Harm opeens heel vrolijk wordt. Hij probeert op te staan, maar zakt direct door zijn knieën. Ik loop naar hem toe en help hem terug op bed. Ik wijs naar de kleren op zijn nachtkastje. "Kleed je maar aan, en roep me maar als je klaar bent. Dan breng ik je naar beneden" "Oké Joost" en ik loop Harm's kamer uit. Op naar waar ik het meest tegenop kijk. Link wakker maken. 

Ik sta recht voor Link's deur. De naam Link staan in 2 kleuren geschilderd op een bordje, die aan zijn deur hangt. Groen en geel. Ik klop op zijn deur. Geen antwoord. Ik doe zachtjes de deur open. Link slaapt nog. En tot mijn verbazing is Drew er ook nog, die immers al wakker is. "Hey Joost!" zegt hij niet al te zacht. Link wordt wakker.. "Link, Jer is vannacht wakker geworden. Om 12:00 gaan we naar hem toe..Schiet alsjeblieft op" en met die woorden loop ik razendsnel de kamer weer uit. "Joost!" hoor ik vanuit de kamer van Harm. Ik loop naar Harm's kamer toe. 

"Ben je klaar?" vraag ik als ik voor zijn deur sta. "Jaa!" en ik doe de deur open. Waar Harm aangekleed op zijn bed zit. Ik loop naar hem toe, en pak hem op. Om vervolgens naar beneden te lopen. 

Als ik Harm in zijn rolstoel heb gezet, komt Link ook naar beneden. Tot mijn verbazing loopt Drew niet achter hem aan. Never mind, daar is Drew. Link loopt regelrecht naar de keuken. Hij komt terug met 2 bakjes cornflakes. Hij geeft er een aan Harm, en de andere houdt hij zelf. Wacht..Link die menselijk voedsel eet.. Joost..Niet meer jouw probleem! Zelf loop ik naar de keuken toe, en pak 2 stukken plasmafruit. Een voor mezelf, en de andere voor Drew. Ik ga in de stoel zitten, en Drew naast Link. Niet op letten Joost. Als Harm zijn eten opheeft rijdt hij naar de keuken en zet zijn bakje op het aanrecht. Eigenlijk best raar. Harm was eerder wakker, maar kan niet lopen. Ik was later wakker..En kan wel lopen. Is er iets mis gegaan in level 0? Weer iets voor later Joost. Als mijn plasmafruit op is blijf ik nog zitten in de stoel. Harm is ondertussen teruggereden en is naast mij..Komen zitten? Komen staan met zijn rolstoel? Hij zit in ieder geval naast mij. 

Ik werp een blik op de klok. 11:00.."Jongens! We moeten gaan!" roep ik terwijl ik naar de auto loop. Harm rijdt achter me aan. Eenmaal als hij bij de deur is, en ik doe de deur voor hem open.. Komt Link aanlopen. Zonder ook maar iets te zeggen stapt hij aan de andere kant in. Achterin dus. Ik help Harm uit zijn rolstoel, wat nog niet al te soepel gaat. Eenmaal als het is gelukt doe ik de deur dicht en klap ik zijn rolstoel in. Dan open ik de achterbak en leg de rolstoel erin. 

Ik start de auto voor een reis van een half uurtje. Ik zit helemaal alleen voorin. Ik doe de radio aan en krijg gewoon geen muziek. Fucking radiozenders. Bij iedere radiozender is er óf een kut nummer, óf reclame. Fuck. Dan maar geen muziek. En in alle stilte rijdt ik naar het ziekenhuis. 

Link POV

Ik zit achterin. Ik heb écht geen zin om naast Joost te zitten..Als hij Nevaeh maar niet heeft gezien! Zo ver ik weet niet.. Jammer dat Drew niet mee kon. Joost heeft geeneens muziek opgezet, dus ik probeer maar te gaan slapen. Ik doe mijn ogen dicht, om een lange reis tegemoet te gaan. 

Ik wordt wakker doordat de auto abrupt stopt. Als ik eenmaal mijn ogen open heb, is Joost bezig met Harm in zijn rolstoel krijgen..Wat nog niet al te makkelijk gaat. Helpen? Nee..Ik stap uit en loop vast naar de ingang van het ziekenhuis. Ik wacht bij de receptie op Harm en Joost. 

Als ik Joost samen met Harm aan zien komen loop ik naar de balie. "Goedemiddag, weet u misschien waar Jeremy Frieser ligt?" "Uuhhmm..Eventjes kijken" de receptioniste tikt wat in en mompelt wat. "Jeremy Frieser..Kamer 159" "Oké dankuwel! Fijne dag nog!" "Hetzelfde!" en ik loop naar de jongens toe. "Kamer 159" zeg ik. Meer tegen Harm dan tegen Joost..Maar oké. Ik loop naar de lift toe, met Harm en Joost achter me aan. 

We staan in de lift. De deuren gaan open op de eerste verdieping. "Welke kamer was het?" vraagt Joost. "159" antwoordt ik snel. "Die kant op" zegt Harm. Ik loop achter Harm aan..Er komt een steeds grotere knoop in mijn maag. Waarom geen idee. Nou, eigenlijk wel. Ik ben bang dat Jer er anders uitziet ofzo. Hij lag in een coma, bijna onmogelijk dat hij er hetzelfde uitziet. In alle stilte lopen we naar kamer 159. Best wel handig hoe ze het hebben geregeld in dit ziekenhuis. Bijvoorbeeld kamer 1 is op de begane grond. Alles boven de 100 tm 199 is op de eerste verdieping..En ga zo maar door. 

We staan voor de deur. Harm gaat als eerste, Joost volgt en daarna moet ik. Mijn maag draait op dit moment compleet om.. Het getik op de ramen maakt het alleen maar erger. Klote regen. Ik zit er echt tegenop.. Harm was s'ochtends wakker geworden, en die kon gelijk naar huis. Wat er met Joost was geen idee. Hij stond in ieder geval voor de deur.. Mijn gevoel wilt niet naar binnen, uit angst. Maar mijn gedachtes willen Jeremy zien. Ik besluit om toch maar naar binnen te gaan..