Kookmin's presents: Proxy in Love

39• Allergy

*still jimin's pov*

Pagkatapos naming mag breakfast ni Jungkook,inaya na niya akong umuwi at ngayon nga ay kasalukuyang nagmamaneho na siya papunta sa bahay. Parang ang nostalgic ng feeling,na medyo may pagka-strange din. Nostalgic kase,madami-dami na din akong memories na kasama silang dalawa ni Jungmin sa bahay na yun,strange kase babalik ako dun bilang ako talaga--as in bilang Park Jimin. Yung totoo na,hindi na bilang proxy.

"Baby ko,okay ka lang?"
Tanong ni Jungkook habang hawak pa din ang kamay ko,mukhang ayaw na nga niyang bitawan. Well,gusto ko din naman na hawakan palagi ang mga kamay niya kase feeling ko safe and secured ako. I smiled to him and kissed his knuckles.

"Yeah,super okay"

"That's nice to hear then. We're home"
Nakangiti pa niyang sabi habang pina-park ang sasakyan. Tatanggalin ko na sana ang seatbelt ko,but he stopped me and held my chin to face him again.

"Welcome home,Jimin. Promise me,you'll never leave me again...just say you won't let go,na magkasama nating haharapin ang mga bukas,mm?"

Awww,naiiyak ako sa mga sinabi niya pero kailangan kong pigilan kase ayokong mag-alala pa siya,so I smiled instead. Kita ko ang pag-iiba ng reaction niya as I'm just still looking at him and not responding yet. He's about to speak,but I kissed him to cut his words off.

"I won't let go,Jungkook. And I promise,hinding-hindi na ako aalis hanggat di ikaw mismo ang nagsabing dapat na akong umalis,na hindi mo na ako kailangan sa buhay mo. Thank you,sa pagtanggap mo saken"..

"Nope, thank you for coming into my life Jimin. At wala akong plano na paalisin ka,dahil pag nangyare yun,para ko na ding pinatay ang sarili ko. I love you too much to do that"

Oh liwanag! Diyan ka muna,wag mo muna akong kukunin,charr! Ayyy~ kanina pa ako bugbog sa ka-sweetan niya eh.

"Sige na nga,I love you too"

"O bakit may sige na nga na naman? Napipilitan ka lang yata,baby ko"

"Psh,wag ka nga pabebe..tadyakan kita diyan e,kanina pa kaya ako kinikilig sayo. Lika na, pasok na tayo sa loob miss ko na bebe ko"

He giggles and kisses my hands again. Arghhh!! He must stop doing this to
me,konti na lang magpapagulong-gulong na ko dito.

"Sige na nga,mamaya na ako hihirit. Let's go baby"
Pagsuko niya at nauna ng bumaba para pagbuksan ako ng pinto ng sasakyan. Okay naman na ang pakiramdam ko pero kung makaasikaso at makaalalay siya saken,todo effort talaga.

"Welcome back po,sir Jimin"
Sabay-sabay pang bati nina Yuri, Luna at Mr. Yu. A wait---they know my name already? Naramdaman ko ang pagpisil ni Jungkook sa kamay ko. Napatingin ako sa kanya,and he smiled immediately. He leaned closer pa and whispered,

"I told them already,except Jungmin. Baka kase gusto mong ikaw na magpaliwanag sa bata"

Awww,he's really a considerate person.Grabe, lalo lang ako nai-inlove sa mga ugali niyang ngayon ko lang nakikilala. I mouthed him thank you,and he smiled again.

"Daddy! Mommy!"

Agad akong napangiti ng makita ko na ang cute na cute na si Jungmin at patakbong lumapit pa sa amin ng Daddy niya. I kneeled in front of him,and pulled him for a hug. Ahh,I really missed this kiddo.

"Hello,kumusta ang baby ko ha? I missed you anak"

"I missed you more,Mommy"

Pinaliguan pa niya ng halik ang buo kong mukha. Di ko tuloy maiwasang mapaluha kase,miss na miss ko talaga ang batang ito. Akala ko matatagalan pa bago ko siya makakasama ulit.