Sabah ürpertiyle üyandım odamın camı açılmış olmalıydı ve muhtemelen yorganımı düşürmüştüm diye düşündüm suratıma vuran ani rüzgarla gözlerimi açtım. Gördüklerim karşısında hayrete düşerken ellerimdeki kanları ve üstümün resmen kanla yıkanmış olduğunu gördüğümde kendi çığlıyımda boğuldum .
NEREDEYDİM BEN !!
*********************************************************
Korkarak etrafıma baktım ağlamak için en azından biraz rahatlamak için çırpınan bedenimi sakinleştırmek amacıyla ayağa kalktım gördüğüm ilk ağacın altına oturdum neresiydi bura çıplak ayaklarımla nasıl buralara kadar yürüyebilmiştim. İstemsizce hıçkırdım. Bacaklarımı kendime çektim ve derin bir nefes aldım korkuyordum. Bana olanlar beni korkutuyordu. Annemin nerdeyse kaçık olması babamla her kavga ettiğinde eline geçen her şeyi yere fırlattığında ve çığlıklar atışımda bana bağırması kadar korkutuyo 9-10 yaşımdaki gibi korkuyordum. Titrediğimi farkettiğimde her şey daha karmaşık bir hal aldı çünkü panik atak yaşadığımı farkettim hep olurdu ama bu kadar şiddetli gelebileceğini hayal bile edememiştim. Bilincim açıktı . Ne kadar çok şey düşünmüştüm oysaki nerde olduğum hakkında fikrim bile yoktu .
Sakinleşemiyordum. Vicudumun tepkisi buydu bende kendimi tamamen birakıp ağlamaya başladım hıçkırıklarımla sarsılırken neler olduğu umrumda değildi. Kafamı kaldırdığımda kolumu tutan kadını gördüm. At kuyruğu yaptığı saçı ve koşucu olduğunu belli eden giyim tarzı ve bandanasıyla yirmi yaş civarından olduğu belliydi.
- İyimisin ! Hey sen bana bak sakin ol saldırıyamı uğradın ? '' sorularını sıralarken duyduğum pek bir şey yoktu. Kulaklarım uğulduyordu ona baktım ve '' N-neredeyim ben ? Burası nere? '' diye sorduğumda kekelememin nedeni buna pişman olacağımı anlamış vıcdan azabımı doruklarda yaşamaya hazır olduğumdandi. '' Delreynn koşu parkındasın canım. İyi misin bir yerini mi yaraladın'' dedi sesi sakin değildi ben önemli olmadığını söyleyecektin sarıldığım bacaklarımı serbest bıraktığım anda bir çığlık attı ve benden kaçmaya başladı sinirlendim bu ne ,bendeki ne diye isyan ettim kendimce içimden. Kendimden nefret ediyordum resmen .
Ağaçlar arasında gizli gizli gitmeye çalışırken ben bile bu kanın nerden geldiğini anlayamıyordum. Üstümdeki pijamam şortluydu ve üzerimde t-body vardı . Üşüdüğümü hissetmiyordum ve bu beni korkutuyodu üşümüyordum. Yavaş adımlarla ilerlerken kolumun aniden sıkılmasıyla durdum ve yine o vardı karşımda Ray....
* * * * * * Ray
Ne olduğu açıkça ortadaydı dönüşmüş birilerini parçalamış her şeyi unutmuş ve ağacın dibinde sakinleşmeye çalışıyordu. Gözlemeliydim o lanet olsıca kıza göz kulak olmalıydım. Ama neden ben sadece aptal bir kıza bir şeylerin gerçekliğini kanıtlamaya çalışıyordum ki bırakıp kendi sürünerek öğrensin istiyordu bir yanım öteki yanımsa o kızı tanımak. Yine saçmalayan yarımı susturarak onu izledim kadının biriyle konuşuşunu gördüm. Onu nasıl bulduğum geldi bian aklıma oysaki uyandığımda burada dolaşıyordum üzerimde sadece pijama niyetine giydiğim bol altla kendimi Delreynn parkında buldum evimin kilometrelerce uzağında komik olan arababında burda olduğunu hissetmemdi . Lanet olsun şaka yapıyorum sadece anahtarları elimde ve tabiki arabama bakmaya gittim o bebeği her şeyden çok severdim.Dikkatimi tekrar ona yönlendirdim. Kalkmaya çalıştığında karnını gördüm olay bu kadar basit değildi. Enişelendim gördüklerim endişe vericiydi. Kadının kaçışını izledim sonra.
En sonunda ağaçların arasına kadar takip ettim ve kolunu tuttum.
* * * * * Cass
-Ona baktım aynı '' aptala bak'' bakışlarıyla beni süzüyordu. Kolumdan tutuşunu sıkılaştırdı ve beni sıyah yeni alındığı belli olan arabaya doğru sürükledi. jip olduğu ve audi marka olduğu belli aşırı dikkat çekici arabanın kapısını açtı ve beni içeri itikledi.
