Hayatımda yaptığım en büyük hatayı yapmaya devam ediyorum. Karşımdaki umursamaz piç Ray. Gözlerimi ondan yana çevirmiyorum. Ama düşüncelerim ne kadar yakışıklı biri olduğunu vurgulayıp duruyor. Ben Cassandra Black benim duygularımla oynayan birinden hoşlanıyorum. Hiç kimseyle çıkmadığım ve okulda hep dalga konusu olduğum doğrudur. Şimdi ise bütün bunları kabul eder gibi bu çocuğun arabasında ona bakmamaya çalışarak koltuğumda büzüşmüş yol alıyorum. Bütün bunlar ben değilim bir kere diyorum içimden kafamı dönüp dik dik on bakıyorum.
Hissediyor muhtemelen yüzüne kendini beğenmiş gülümsemesini takınıyor " Beni çok beğeniyorsun değil mi ?" diye soruyor pişkin pişkin. Gözlerinin içine bakarak " Hayır sadece seni nasıl öldürsem diye düşünüyorum." diyorum daha pişkince .Çok pardon ama bildiğiniz göt ! Kendini beğenmiş yakışıklı bir insan. Konuyu değiştirmek ve ağzından laf almak için soruyorum .
"Lea kim ?" bir an donuklaşıyor.Bunun iyiye işaret olmadığını anlamak için zeki olmak gerekmiyor. Bakışlarını yola dikiyor sanki kafasındaki düşünceleri toparlamaya çalışırmış gibi kaşları çatılıyor.
"Lea.. Lea senin annen. Bir çok gücü kullanabildiği ve kızının dünyayı değiştireceği rivayet edilir. Ama baban yarıkurtadam falan filan. İşte bu yüzd-" sözünü pat diye kesiyorum.
"Nerdeyiz biz Alacakaranlık serisi'nde mi !" diye bağırıveriyorum bunlar ne saçma şeyler. Kurtlar vampirler saçmalık ! Arabayı ıssız ormanlık yolda kenara sertçe çekiyor frene öyle bir asılıyor ki bir an çok korkuyorum.
"Cassandra ! Sen iste yada isteme , inan yada inanma sen bir vampirsin. Annen Lea'yı tanıyordum. İhtişamlı bir kadındı ve benim bilmediğim şeyleri bildiğine emindim. Sen doğduğunda ortadan kayboldu. Onu öldürmek isteyen o kadar çok kişi vardıki sanırım tek çıkar yolu seni bırakmaktı. İşin garip yanı evimde bir kağıt buldum. " elini cebine soktu ve en sevdiğim mavi tonunda bir kağıt çıkardı. Güzel bir yazı vardı .
" O Londra'da orası onun için tehlikeli ve ben onu orada takip edemem. Kızıma gözkulak olur musun Ray?" -L
Şaka sanırım harbi kamera şakası bu! Arabada birbirimize bakıyorduk. "Cassandra annen sana bazı şeyler öğretmemi istiyor. Benim yapamadığım şeyler. Sen kurtuluşsun anlasana. Annenin hangi özelliklerini aldığını bilmek istiyorum. O seni tanıyor ve hissediyor. Baştan beri seni takip ediyor. Annen seni seviyor Cass" diyor. Gözlerimi önüme çeviriyorum.
Annem beni seviyor. Sol gözümden kaçan bir damla yaşı ona farkettirmeden siliveriyorum. Hayatımda yapabildiğim en iyi şeyi yapıyorum ve umursamıyorum. "Eğer sevseydi" diye mırıldanıyorum " o lanet olası evden beni kurtrırdı ve belkide cidden sevseydi şu koduğumun kağıtlarından banada gönderirdi" diyorum sertçe. Ve mavi kağıdı elimin içinde buruşturup fırlatıyorum . Lanet olası kadın!
Sakin ol Cassandra diye mırıldanıyorum Sakin ol •
Arabayı tekrar sürmeye başladığında kafamı camdan ayırmıyorum ağlamamak için gözlerimi bile kırpmıyorum. Lanet olası diyorum içimden tekrar ve tekrar lanet olası.
Yanımdaki züppenin boğazını temizlemesiyle geldiğimizi farkediyorum. Londra'nin zengin evlerinden birinin önü. Ray anahtarlar ile kapıyı açıyor.
"Bok gibi paran var sanırım " diye öksürük arası mırıldanıyorum.
"Bunu bana sen mi söylüyorsun " diyor direk.
"Seninle gelmek istemiyorum bırak beni gideyim " diyorum.
Kafasını bana çevirip kötü kötü bakıyor. Kafamı sallayarak mesaj alındı sinyalı veriyorum. Oysaki içimden bir ses bu evin benim için iyi olmayacağını söylüyor ki öyle de.
