Back Home

next stop: hospital

heey srry dat het zo lang duurde voordat ik verder schreef maar ik heb het heel druk en ik vergeet het steeds. nou hier komt hij: wat is er gebeurd met Suus?

Sabines pov.

aaaaaah! nog een gil van Suus. ik zit nog de schokken in de keuken maar toch ren ik zo hard als kan naar de woonkamer toe waar Suus aan het bellen met de politie is. Mijn vader rent achter me aan en door het raam zie ik ook Lisette het woonhuis binnen rennen. Met een klap sla ik de woonkamer deur open en sta met een ruk stil. Mijn vader bots tegen mij op en Lisette bots weer tegen hem op. In een fractie van een seconden zitten we alle drie geknield naast haar bloedende lichaam. Ik heb de telefoon in mijn hand om de ambulance en de politie te bellen en Lisette en mijn vader proberen Suus rustig te laten worden omdat ze aan het hyperventieleren is. Suus is nog in een te grote schock om te vertellen wat er gebeurt is maar als we zien alledrie dat ze iets heel, heèl engs heeft meegemaakt. We huilen alledrie en tussen zijn tranen door zegt mijn vader: Sabine haal drukverband! we moeten de wond dichtdrukken! En Lisette jammert: Het komt goed mam! echt waar! Al klinkt ze niet echt overtuigend.......

Na tien minuten horen we loeiende sirenes het erf opkomen. politie- en 1e- hulp verleners stormen het huis binnen en in een mum van tijd wordt Suus op een brancard de amulance in gelegt. Er mogen maar twee mensen mee de ambulance in dus ik laat Lisette en paps meegaan. Het is tenslotte hun moeder en vrouw. Ik zie de wagen met sirenes aan weer weg rijden en ik blijf achter oo het erf. Alleen.......

Na zo'n gebeurtenis ga ik echt biet alleen achter blijven op de boerderij! denk ik bij mezelf en ik loop naar de stallen en zadel Storm op. Dat is het paard waar ik op rijd als Quike al genoeg gereden heeft of dat soort dingen. Ik kan al best goed zonder zadel rijden maar toch doe ik hem een zadel en een hoofdstel om. Als ik ook nog verongeluk wordt het een chaos. Als ik heb gezadeld heb rij ik in draf naar de oost-wei en daar ga ik over in een snelle galop. Storm en ik racen over de heuvels. Als ik te veel aan mijn hoofd heb is paardrijden de beste oplossing. Na een tijdje galoperen zie ik op de heuvel het huis van Annelie, Nick en Alex liggen. Het is een groot huis met een rieten dak. Net zoals ons huis. Als ik vlakbij het huis ben minder ik vaart. Ik stijg af en zet Storm vast aan het hek. Ik pak een pluk hooi van de hooiberg en vul een emmer water die ik naast de schuur zie staan. Na zo'n rit moet je jouw paard goed verzorgen zegt mijn vader altijd. Ik loop net het grind pad op richting de deur als ik achter me paarden hoeven hoor rennen. Heey! Ik draai me om en achter me zie ik Annelie samen met haar paard Lady het erf op draven. Ook zij zet haar paard vast en pakt een emmer met water. Ik loop naar de hooiberg en haal er ook een pluk voor haar paard af. Heey Sabine! roept Annelie en ze rent naar me toe. Ze komt naast me lopen en zegt: wat erg wat er is gebeurt! Jouw vader belde bet om te vragen of je vanacht bij ons mocht slapen. Hij en Lisette blijven vanacht in het ziekenhuis slapen. Gelukkig kan ik bij jouw slapen! zeg ik. Ik zou daar geen seconden meer langer kunnen blijven! Dat snap ik zegt Annelie en samen lopen we het huis in. Eenmaal binnen in het huis komt de moeder van Annelie aangelopen met koekjes en limonade. We gaan op de bank zitten en kletsen nog wat bij totdat we moeten eten. Waar blijven de jongens nou? Mopert de moeder van Annelie. Precies op dat moment horen we het geluid van brommende motors en na een minuut komen Nick en Alex binnen lopen.

Na het eten gaan Annelie en ik boven de bedden klaarleggen. Ze heeft een bed die je uit kan schuiven en dan is het een tweepersoons bed. We kijken nog wat TV op Annelies kamer totdat ik naar beneden wordt geroepen door Annelies moeder. Er is telefoon voor je! zegt Annelies moeder. Ik pak de telefoon van haar aan en ik hoor de stem van mijn vader.

vader: heey meisie, is alles goed?

ik: ja hoor, hoe gaat het met Suus?

vader: het gaat beter, de wond is gehecht maar ze moet nog in het ziekenhuis blijven.

ik: oke, tot wanneer?

vader: dat weten we nog niet maar tot die tijd mag je niet naar huis of uberhaupht op het erf zijn.

ik: hoezo niet?

vader: Suus heeft verteld wat er is gebeurt...... het is niet meer veilig.thuis.......